เก้าอี้ทองที่ทาบางอยู่สักหน่อย แล้วทรงประทับบนเก้าอี้ พระหัดถ์ลูบคลำไปมา ตรัสกับเจ้าคุณกระลาโหมว่า จากไม้ที่เขาใช้ เอามาแต่แห่งใด เจ้าคุณกระลาโหมถามเจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลา ๆ กราบทูลว่า เอามาแต่เมืองจนะ เมืองเทพา เมืองตานี เปนแต่ไม้ขยา เลยไม่สู้ดี ถ้าจะใช้ไม้ดี ต้องไปอาไศรยใช้ไม้ที่เมืองพัทลุง จึงตรัสว่า เมืองสงขลาแผ่นดินน้อยนักนิดเดียว ถ้าเอาแผ่นดินเมืองพัทลุงมาเปนอันเดียวกับเมืองสงขลา เห็นจะดี พระยาพัทลุงเฝ้าอยู่ด้วย[1] แล้วตรัสว่า พระแท่นเขาทำแขงแรงกะทัดรัดดีอยู่ แต่เปนอย่างมอญ แต่ระบายเพดานนั้น ทรงตรัสว่า พระกลดวังน่าเจ็ดชั้น พระกลดวังหลวงเก้าชั้น ระบายเพดาน ๓ ชั้นทั้งสิ้น ระบายเพดานนี้ ๕ ชั้นเปนอย่างใหม่ดี แล้วตรัสว่า บัวเขาทำกันอะไร เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลากราบบังคมทูลว่า ทำกันราง ทรงพระสรวลว่า อย่างใหม่ แล้วตรัสถามเจ้าคุณกระลาโหมว่า ฝาเซี้ยม แลลับแล ไปซื้อมาแต่จีน ฤาซื้อมาเมื่อใด เจ้าคุณกระลาโหมกราบทูลว่า เมื่อเจ้าคุณกระลาโหมออกมาได้ว่าไว้ให้ทำพลับพลา จึงเจ้าคุณผู้สำเร็จาชการเมืองสงขลาจัดแจงไปซื้อมาแต่เมืองแฮมุย ทรงทอดพระเนตรลับแลแล้วตรัสว่า เขียนเรืองสามก๊กสนุกดี แล้วเสด็จขึ้นเที่ยวทอดพระเนตรหลังเสวย หลังท้องพระโรงกลาง หลังประธม แล้วเสด็จลงมาตามอัฒจันท์ประตูหลังอันลาดด้วยดีบุก ชมสวนที่
- ↑ พระยาพัทลุง ทับ
