ออกไปเป็นเจ้านาย ขอพึ่งพระเดชเดชานุภาพพระบรมโพธิสมภารสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวสืบต่อไปเหมือนอย่างแต่ก่อนนั้น พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทรงสังเวชพระทัย เสียดายพระบวรพุทธศาสนา สงสารพระยาพระเขมรอาณาประชาราษฎรเมืองเขมรนัก ดำรัสว่า การเป็นไปดังนี้ก็เพราะองค์จันท จนพระศาสนาที่เมืองเขมรจะเสื่อมศูนย์สิ้น ทรงพระราชดำริจะรักษาพระบวรพุทธศาสนาเมืองเขมรไว้ให่ถาวรมั่นคง ไม่ให้ญวนมิจฉาทิฏฐิทำลายล้างเสีย ไม่ให้แปลงเขมรซึ่งเป็นสัมมาทิฏฐิให้กลับเป็นมิจฉาทิฏฐิ เขมรจะพากันไปสู่อบายเสียทั้งสิ้น จะให้เขมรคงชาติคงสกุลอยู่ตามเดิม จึงโปรดเกล้าฯ ให้พระองค์ด้วงออกไปเป็นเจ้านายเมืองเขมรตามซึ่งพระยาพระเขมรขอมา
ถ้าพระองค์ด้วงจะออกไปเถิงเจ้าพระยาบดินทรเดชาฯ แล้ว ก็ให้ฟังบังคับบัญชาพระบาบดินทรเดชาฯ ให้ชอบด้วยราชการจงทุกประการ จะอยู่ใกล้อยู่ไกลประการใด ก็อย่าทำใจสูงล่วงบังคับบัญชา กลัวเกรงเจ้าพระยาบดินทรเดชาฯ ให้เสมอเป็นอารมณ์ ตั้งใจทำราชการฉลองพระเดชพระคุณสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวโดยสัตย์สุจริต จงมีจิตต์กตัญญูรู้พระเดชพระคุณว่า องค์อิ่มคิดกบฏประทุษฐร้ายแล้ว พระองค์ด้วงเป็นน้องพระองค์อิ่ม ไม่ทำลายล้างเสียเหมือนดังญวนกระทำกับองค์อิ่ม ยังทรงพระมหากรุณาเมตตาชุบเลี้ยงพระองค์ด้วงให้เป็นเจ้านายสืบเชื้อวงศ์กษัตริย์เมืองเขมรต่อไป สิ่งไรที่ชั่วที่ผิด อย่าประกอบไว้ในสันดาน อย่ากำเริบ อย่าโลภกล้าให้เกินประมาณ สุกแล้วจึงหอม งอมแล้วจึงหวาน
