หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕๖) - ๒๔๗๕ b.pdf/19

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕

การก็จะเบาแรงทแกล้วทหารไพร่พล ให้ข้าพระพุทธเจ้าตริตรองราชการให้รอบคอบ ควรจะได้ราชการบ้านเมืองไพร่พลเขมรประการใด ก็ให้คิดไปตามท่วงทีราชการ ๆ ครั้งนี้จะคิดพูดจาเป็นทางไมตรีกับญวนโดยจริงก็ดี จะเป็นไมตรีโดยอุบายก็ดี และการจะต้องต่อสู้รบประการใดก็ดี ก็ตามแต่ปัญญาความคิดข้าพระพุทธเจ้า สุดแต่จะอาบ้านเมืองไพร่พลเขมรให้จงได้ ถ้ามาตแม้นจะไม่ได้เขตต์แดนเมืองเขมรไว้ ก็อย่าให้เมืองเขมรได้ไปกับญวนอีกเลย ให้ข้าพระพุทธเจ้ารักษาพระองค์ด้วงอย่างดวงแก้ว ในท้องตรากระแสพระราชดำริซึ่งโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมออกไปมีหลายประการนั้น ข้าพระพุทธเจ้า นายทัพนายกอง ได้กราบถวายบังคมทราบเกล้าทราบกระหม่อมในท้องตรากระแสพระราชดำริทุกประการแล้ว

ซึ่งทรงพระมหากรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานโทษข้าพระพุทธเจ้า นายทัพนายกองทั้งปวง ในท้องตรากระแสพระราชดำริ ให้ทำราชการฉลองพระเดชพระคุณปรึกษาหารือกับนายทัพนายกองแต่จะเอาบ้านเมืองไพร่พลเขมรให้จงได้ อย่าให้เขมรได้ไปกับญวน พระเดชพระคุณหาที่สุดมิได้ ข้าพระพุทธเจ้ารับพระราชทานข้อความในท้องตรากระแสพระราดำริปรึกษานายทัพนายกองเห็นว่า ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานให้พระองค์ด้วงไปเป็นเจ้าครอบครองบ้านเมืองพระยาพระเขมรอาณาประชาราษฎรทั้งปวงอยู่ณเมืองโพธิสัตว จะเอาเมืองโพธิสัตวเป็นเมืองใหญ่ เมืองโพธิสัตวก็ยังไม่เป็นบ้านเมืองแน่นหนาเป็นที่ไว้วางใจได้ จะต้องรับพระราชทานคิดทำบ้านเมืองโพธิสัตวให้มั่นคง