มีความอุตสาหะสู้รบกับกองทัพญวน ให้พระเสนาราชกุเชน พระองค์แก้ว กรมการเมืองนครเสียมราบ ไปกำกับยั่วเย้าพระยาพระเขมรให้สู้รบกับญวนทางเมืองสโทง เมืองกะพงสวาย ราชการที่จะคิดทำฉลองพระเดชพระคุณให้บ้านเมืองเขมรราบคาบเป็นปกติเกลือกจะยืดยาวต่อไป จะไว้ใจแก่ราชการยังไม่ได้ ด้วยญวนก็ยังคิดพูดจาเกลี้ยกล่อมทำศึกสงครามกับเขมรติดพันไปอยู่ เกลือกญวนจะยกกองทัพทุ่มเทขึ้นมากระทำกับเขมรในฤดูน้ำ เดือน ๘ เดือน ๙ ปีฉลู ตรีนิศก เขมรจะต้านทานสู้รบกับกองทัพญวนไม่ได้ เขมรจะบอกขอกองทัพเข้ามาณเมืองปัตบอง เรือรบที่เมืองปัตบองก็ขัดสน เรือซึ่งข้าพระพุทธเจ้าให้ต่อขึ้นไว้ที่เมืองปัตบอง เขมรช่างหมันที่เมืองปัตบองก็ทำหมันช้ำเหล็กคัดหมันหาได้ไม่ ข้าพระพุทธเจ้าได้จัดทัพเรือให้ไปรักษาปากน้ำเมืองโพธิสัตวขัดด่านไว้ครั้งนี้ ได้สู้รบกับกองทัพญวน ยิงปืนใหญ่หน้าเรือได้ลำละ ๒ นัดบ้าง ๓ นัดบ้าง ก็บิดคอคายหมันชำรุดรั่ว เห็นจะใช้ราชการต่อไปไม่ได้ ข้าพระพุทธเจ้าตัดมาดยาว ๙ วามาทำเป็นเรือศีร์ษะมีดโกนไว้ที่เมืองปัตบอง ๒ ลำ ได้เอาปืนกระสุน ๓ นิ้ว ๔ นิ้วลงใส่หน้าเรือยิงลองดู เห็นจะได้ราชการอยู่ ข้าพระพุทธเจ้าจะขอรับพระราชทานนายช่างเรือสัก ๑๐ คน จะให้ไปตั้งทำเรือศีร์ษะมีดโกนที่เมืองอรัญประเทศยาว ๙ วา ๑๐ วา ๑๑ วาไว้สำหรับราชการสัก ๔๐ ลำ ๕๐ ลำตามแต่จะได้ก่อน ด้วยไม้ใหญ่ยาวที่เมืองอรัญประเทศพอจะหาได้บ้าง ถึงฤดูฝน เดือน ๘ เดือน ๙ ก็เอาเรือมาทางน้ำถึงเมองปัตบองได้คล่อง ซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ข้าพระพุทธเจ้าปรึกษาราชการกับเจ้าพระยานครสิมา ๆ ก็ป่วย กราบถวายบังคมลากลับไปเมืองนครราชสิมา
