แผ่นดิน เสี้ยมก๊กอ๋องกังมกติ๋ง[1] มาเฝ้า พระเจ้าหงวนเสงจงฮองเต้รับสั่งกับเสี้ยมก๊กอ๋องกังมกติ๋งว่า แม้ท่านคิดว่าเปนไมตรีกันแล้ว ก็ควรให้ลูกชายหรือขุนนางมาเปนจำนำไว้บ้าง
แผ่นดินไต๋เต็ก (นามแผ่นดินของพระเจ้าหงวนเสงจงฮองเต้) ปีที่ ๔ แกจื๊อ ลักหง้วย (ตรงกับณเดือนแปด ปีชวด จุลศักราช ๖๖๒ ปี) เสี้ยมก๊กอ๋องมาเฝ้า[2]
เรื่องเสี้ยมก๊กเปนไมตรีกับกรุงจีน ข้าพระพุทธเจ้า ขุนเจนจีนอักษร (สุดใจ) แปลออกจากหนังสือคิมเตี้ยซกทงจี่ เล่ม ๔๐ น่า ๕๕
หนังสือคิมเตี้ยซกทงจี่เปนหนังสือหลวง ขุนนางวงศ์ไต้เชง ๖๖ คนเปนเจ้าพนักงานเรียบเรียงเมื่อแผ่นดินเขียนหลง ปีที่ ๓๒ เตงหาย (ตรงกับปีกุญ จุลศักราช ๑๑๒๙)[3]
เมื่อครั้งวงศ์หงวน (ครั้งนั้น มงโกลได้ราชสมบัติในกรุงจีน) ในแผ่นดินพระเจ้าหงวนเสงจงฮองเต้ (พระเจ้าหงวนเสงจงฮองเต้ กระษัตรที่ ๒ วงษ์หงวน ขึ้นครองราชสมบัติปีอิดบี้ ตรงกับปีมแม