จุลศักราช ๖๕๗ ขนานนามแผ่นดินว่า เจงหงวน) เสี้ยมก๊กให้ราชทูตนำราชสาสนอักษรเขียนด้วยน้ำทองมาถวาย ด้วยเสี้ยมก๊กกับม่าลี้อี๋เอ้อก๊ก[1] ทำสงครามโดยสาเหตุความอาฆาฏกัน เฉียวเถง (รัฐบาล) แต่งให้ราชทูตนำหนังสือตอบราชสาสนไปถึงเสี้ยมก๊กว่ากล่าวประนีประนอมให้เลิกสงครามกันเสียทั้งสองฝ่าย
ในแผ่นดินไต๊เต็ก (นามแผ่นดินที่เรียก เจงหงวน นั้นยกเลิกเมื่อปีเปียซิน ตรงกับปีวอก จุลศักราช ๖๕๘ นามแผ่นดินที่เรียกไต๊เต็กนี้ขนานขึ้นเมื่อปีเตงอิ๊ว ตรงกับปีรกา จุลศักราช ๖๕๙ แผ่นดินไต๊เต็กมี ๑๑ ปี) เสี้ยมก๊กให้ราชทูตมาขอม้า พระเจ้าหงวนเสงจงฮองเต้ประทานเสื้อกิมหลูอี (เสื้อยศลายทอง) ให้ไป
ข้าพระพุทธเจ้า ขุนเจนจีนอักษร (สุดใจ) เลือกคัดแปลเรื่องพระราชไมตรีในระหว่างกรุงสยามกับกรุงจีนออกจากหนังสือยี่จั๊บสี่ซื้อ ตอนเหม็งซื้องั่วก๊กเลียดต้วน (เรื่องนานาประเทศในรัชกาลวงษ์เหม็ง) เล่ม ๘๒๘ น่า ๓๕ ถึงน่า ๔๐ มีข้อความดังนี้
แผ่นดินหงบู๊ ปีที่ ๓ แกซุด (ตรงปีจอ จุลศักราช ๗๓๒) พระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้ (จูหงวนเจียง ได้ราชสมบัติเปนพระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้
- ↑ ม่าลี้อี๋เอ้อก๊ก นี้ เข้าใจว่า มลายู
