หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕) - ๒๔๖๐ reorganised.pdf/36

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๓

แผ่นดินหงบู๊ปีที่ ๒๑ โบ้วสิน (ตรงปีมะโรงจุลศักราช ๗๕๐) ราชทูตเสี้ยมหลอก๊กนำช้างสามสิบช้าง กับคนเลี้ยงช้างหกสิบคนมาถวาย

แผ่นดินหงบู๊ปีที่ ๒๒ กี๋จี๋ (ตรงปีมะเสงจุลศักราช ๗๕๑) สี่จื๊อเจี่ยวหลกควานอิน ให้ราชทูตนำสิ่งของในพื้นที่ประเทศมาถวาย

แผ่นดินหงบู๊ปีที่ ๒๓ แกโหงว (ตรงปีมะเมียจุลศักราช ๗๕๒) ราชทูตเสี้ยมหลอก๊กนำพริกไทย ไม้ฝาง ไม้หอม รวมน้ำหนักแสนเจ็ดหมื่นชั่ง (ชั่งหนึ่งนั้นหนักสี่สิบบาท) มาถวาย

แผ่นดินหงบู๊ปีที่ ๒๔ ซินบี้ (ตรงปีมะแมจุลศักราช ๗๕๓) ราชทูตเสี้ยมหลอก๊กมาเจริญทางพระราชไมตรี ในปีนั้นชาวเจียมเสียก๊ก (ประเทศจามปา อยู่ตอนปากแม่น้ำโขง) แย่งชิงราชสมบัติซึ่งกันแลกัน พระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้รับสั่งไม่ให้เจ้าพนักงานรับเครื่องบรรณาการนานาประเทศ

แผ่นดินหงบู๊ปีที่ ๒๘ อิดหาย (ตรงปีกุญจุลศักราช ๗๕๗) สี่จื๊อเจี่ยวหลกควานอิน ให้ราชทูตนำราชสาสนกับสิ่งของในพื้นประเทศมาถวาย ในราชสาสนมีความว่าพระบิดาสิ้นพระชนม์ พระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้ รับสั่งให้จงกวาง (ขุนนางในกรมขันที) ชื่อจ๋าวตะ นำราชสาสนกับเครื่องสังเวยไปคำนับศพ แลยกย่องสี่จื๊อเจี่ยวหลกควานอินเปนอ๋อง กับพระราชทานสิ่งของไปให้เปนอันมาก