๏ วัน ๑๓ ฯ ๙ ค่ำ ปีมเมีย อัฐศก (จุลศักราช ๑๒๐๘) พระยาสมุทปราการบอกส่งตัวนายจีนกั๊ก นายเรือพระสวัสดิวารีแต่งไปค้าเมืองบาหลี กลับเข้ามาถึงกรุงเทพฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ถามจีนกั๊กด้วยการบ้านเมืองบาหลี ๚
๏ วัน ๑ ๗ฯ ๑๑ ค่ำ ปีมเมีย อัฐศก เพลาค่ำ ๕ ทุ่มเศษ พระยาพิพัฒน์โกษานำคำให้การจีนกั๊กขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณา ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งว่า ให้ส่งคำให้กรมพระอาลักษณจำลองไว้ที่โรงอาลักษณฉบับ ๑ นั้น
๏ วัน ๒ ๘ฯ ๑๑ ค่ำ จุลศักราช ๑๒๐๘ ปีมเมีย อัฐศก หมื่นชำนาญนิพนธ์ กรมท่า นำคำให้การไปส่งนายเฑียรฆราษ นายเวรกรมพระอาลักษณ แล้ว ๚
๏ ข้าพเจ้า จีนกั๊ก นายเรือ ให้การว่า พระสวัสดิวารีแต่งเรือกิมฉาย ยาว ๑๔ วา ปาก ๔ วา ลำ ๑ ให้ข้าพเจ้าเปนนายเรือ จีนคงเปนล้าต้า จีนฉายเปนหวยเตียว ลูกเรือ ๓๗ คน บรรทุกสินค้า เกลือ ๑๕๐ เกวียน น้ำมันมะพร้าวหนัก ๓๐๐ บาท ครั่งหนัก ๑๐๐ บาท น้ำตาลดำหนัก ๔๐๐ บาท ฝางหนัก ๔๐๐ บาท แพรจีนเจา ๒๐ ม้วน แพรผังสี ๓๐ พับ ไปค้าขายเมืองบาหลี ล่องไปจากกรุงเทพฯ ณวัน ๑๓ ฯ ๑๑ ค่ำ ปีมเสง สัปตศก ๚
