หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/112

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๙๑

ฝ่ายท้าวไลคิดเจ็บแค้นอยู่ ด้วยเจ้าอาญาน้อยแลโปเลงเจ้าฟ้าคบคิดกันมาตีเมืองไลต้องแตกหนีทำให้ได้ความยากแค้นนั้น ท้าวไล จึงไปเข้าเกลี้ยกล่อมนายฮ่อธงดำอยู่เมืองเล่ากายชื่อองหลิว เวลานั้น มีไพร่พลอยู่ประมาณ ๓๐๐ คนเศษ องหลิวก็พาพวกพลมาอยู่ที่เมือง ไล เจ้าเมืองไลจึงให้องหลิวคุมกำลังไปตีโปคำผาย โปยี่ โปเล็ก พวกขุนทัพตองซู่ที่เมืองโยน ระยะทางห่างจากเมืองไล ๓ คืน พวก องหลิวก็เข้าไปคุมกำลังเข้าตี โปคำผาย โปยี่ โปเล็ก ก็คุมกำลังออกต่อสู้เปนสามารถ ไพร่พลพวกตองซู่ล้มตายลงเปนอันมาก ตัวโปยี่ โปเล็ก ก็ตายในที่รบ โปคำผายก็แตกอพยพครอบครัวหนีไปอยู่เมืองล่า พวกองหลิวก็กลับมาหาเจ้าเมืองไลแจ้งความให้ฟังทุกประการ เจ้าเมืองไลจึงให้บำเหน็จรางวัลแก่องหลิวแลไพร่พลตามสมควร ในปีเดียวนั้นเจ้าอาญาน้อย ซึ่งเปนเจ้าลื้อตั้งอยู่ที่เมืองภูฝางนั้น แต่งให้คนลงมาที่เมืองไลทวงเงินค่าจ้าง ด้วยเดิมท้าวโดย นำ ท้าวเหลน ท้าวตอม เปนพรรคพวกพี่น้องของเจ้าเมืองไล คิด พร้อมใจกันอยากจะเปนเจ้าเมือง จึงจ้างเจ้าอาญาน้อยให้คุมกำลัง มาตีเมืองไล เจ้าเมืองไลจึงได้แตกหนีลงไปพึ่งอยู่ที่เมืองหลวง พระบาง ครั้นเจ้าเมืองไลกับท้าวโดยนำ ท้าวเหลน ท้าวตอม เปน ปรกติปรองดองกันเข้าแล้ว แลได้ทำความสัตย์ปฏิญาณไม่ทำร้ายแก่กันสืบไป ก็หายอมให้เงินค่าจ้างแก่เจ้าอาญาน้อยไม่ เจ้าอาญา น้อยจึงคุมกำลังประมาณ ๔๐๐ คน มาตั้งค่ายประชิดเมืองไลไว้ ระยะทางแต่เมืองภูฝางถึงเมืองไล ๓ คืน