หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/116

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๙๕

พักไพร่พลอยู่ได้ ๓ วัน ก็คุมกำลังเข้าไปตั้งประชิดค่ายฮ่อ พวก เพี้ยพรหมกับพวกฮ่อล่อหลี ได้สู้รบกันอยู่ได้ประมาณ ๙ วัน พวก กองทัพฝ่ายลาวถูกอาวุธตายสองคน แต่พวกกองทัพฮ่อถูกกระสุนปืนตาย ๘ คน พวกฮ่อล่อหลีก็สิ้นกระสุนดินดำ มิอาจที่จะอยู่ต้านทาน กองทัพเพี้ยพรหมได้ พอเวลาตวันเที่ยงก็พากันแตกหนีออกจากค่ายเชียงจัน พวกกองทัพเพี้ยพรหมก็ไล่ติดตามฆ่าฟันพวกฮ่อไปได้ ๒ วัน จับฮ่อได้คน ๑ ก็พากันกลับมาอยู่ที่ค่ายเชียงจัน เพี้ยพรหม พักอยู่ในค่ายเชียงจันได้ ๔ วัน จึงเอาไฟเผาค่ายเสีย แล้วฆ่าฮ่อ ที่จับมาได้นั้นเสียด้วย เพี้ยพรหมก็ยกกลับลงไปยังเมืองหลวง พระบาง เมืองแถงก็ว่างเจ้าเมืองอยู่ ฝ่ายยิบต้ายนายฮ่อเกอเหลือง มีไพร่พลประมาณ ๓๐๐๐ คน ตั้งตัวเปนใหญ่อยู่ณเมืองลา จึงแต่งขุนทัพนายกองพวกฮ่อเกอเหลืองให้แยกย้ายกันไปตีเมืองหัวพันทั้งหกแลเมืองพวนต่อ ๆ ไป เก็บริบเอาเสบียงอาหารเข้าของเงินทองมาแจกจ่ายเลี้ยงกำลังไพร่พลอยู่ ลุจุลศักราช ๑๒๓๘ ปีชวดอัฐศก เกิดพวกข่าแจะเปนขบถพวกลาวแลพวกผู้ไทยเรียกกันว่าข่าเจือง ๆ นั้น คือว่าเปนขบถ มี นายข่าแจะคน ๑ ชื่อล่าแสงแสนเหินอยู่ณเมืองแทนเมืองยา ได้ คุมพวกข่าแจะไปรบกับพวกฮ่อทางสบแอดเชียงค้อ ล่าแสงแสนเหิน ได้ต่อรบพวกฮ่อที่มาตีบ้านเล็กเมืองน้อยนั้นด้วยใจกล้าหาญ ล่าแสงแสนเหินมีไชยชนะแก่พวกฮ่อแล้ว จึงซ่องสุมกำลังพวกข่าแจะ ประมาณ ๕๐๐ คน ๖๐๐ คน ยกไปตั้งอยู่ที่ตำบลเพียงพุกเพียงคำ