หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/119

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๙๘

แถง แล้วกวานตูจึงนำพระสวามิ์ขึ้นมาณเมืองแถง พระสวามิ์จึง ยกครอบครัวขึ้นมากับกวานตู มีฮ่อพวกพระสวามิ์มาด้วย ๕ คน พระสวามิ์จึงตั้งพักอยู่ที่ค่ายเชียงจัน ขณะนั้นพวกราษฎรเมืองก็ ไปตั้งทัพรวบรวมกันอยู่ที่ตำบลเชียงจันนั้น ประมาณ ๕๐ หลังเรือน รวมคนชายหญิงเด็กผู้ใหญ่ประมาณ ๑๐๐ เศษ พระสวามิ์จึงตั้งท้าว ขุนกรมการ ให้บายอยเดิมเปนฮ่อกวางตุ้งเปนองแสน ให้บาโรย เปนองปอง ให้บาอินเปนฮ่อหลวง ให้บาเผยเปนปองกาง ให้ บาอึดเปนฮ่อกลาง ให้บาลิงเปนฮ่อแห้ ให้บาสอเปนองปอ ให้ บาแองเปนเกอไล ให้บาจอเปนเจืองวัน ให้บาอรเปนเพี้ยบ้านหนองเหลือง แล้วตั้งท้าวขุนเล็กน้อยอิกหลายคน กรมการท้าวขุนที่ พระสวามิ์ตั้งแต่งไว้นั้น เปนคนพวกผู้ไทยในพื้นเมืองทั้งสิ้น ครั้นณวัน ๗ ค่ำในปีเดียวกันนั้น ล่าแสงแสนเหินซึ่งเปนเจืองคุมไพร่พลข่าแจะประมาณ ๓๐๐ คน ยกเข้าตีเมืองแถง ตั้ง อยู่ณตำบลห้องแล พระสวามิ์แจ้งว่าพวกข่าเจืองยกเข้ามาตั้งอยู่ดัง นั้น จึงจัดท้าวขุนกรมการแลไพร่พลได้ ๑๐๐ คนเศษ พระสวามิ์ก็ ยกกำลังออกไปต่อสู้พวกล่าแสงแสนเหินที่ตำบลห้องแล ได้สู้รบกัน เปนสามารถ พวกล่าแสงแสนเหินตายในที่รบ ๘ คน แต่พวก พระสวามิ์หามีผู้ใดผู้หนึ่งเปนอันตรายไม่ พวกล่าแสงแสนเหินก็ แตกหนี พวกพระสวามิ์ก็ไล่ติดตามฆ่าฟันไป พวกข่าแจะล้มตาย ลงอิกหลายสิบคน ล่าแสงแสนเหินจึงพาไพร่พลที่เหลือตายนั้นข้าม น้ำนัวไป พระสวามิ์ก็ยกกลับมาเมือง