แล้วมหาวังไปรับหม่อมน้อยบุตรหม่อมมหาวงษ์มาเลี้ยงไว้จนอายุหม่อมน้อยได้ ๑๘ ปี หม่อมมหาวังยกนางจามคำบุตรมหาขนานเมืองเชียงรุ้งพี่สาวนายหน่อคำเปนภรรยา มีบุตรชายชื่อนายลิ้นด่างอายุ ๒๖ ปี ๑ ชื่อมหาไชยงาดำอายุ ๒๓ ปี ๑ รวม ๒ คน หม่อมน้อยตกไปอยู่เมืองฮ่อแล้วคิดขบถต่อฮ่อ ๆ จับหนีไป ฮ่อให้มาเอาบุตร ภรรยาไปจำไว้เมืองปักกิ่ง แต่นายลิ้นด่างไปอยู่เมืองฮ่อ หม่อม มหาวังป่วยเปนไข้ถึงแก่กรรม วัน ๑๒ ค่ำ ปีชวดอัฐศก (จุล ศักราช ๑๑๗๘ พ.ศ. ๒๓๕๙) เจ้าอังวะ เจ้าปักกิ่ง ตั้งเจ้าสุจะวรรณคือราชบุตรเปนเจ้าเมืองเชียงรุ้ง มหาไชยกับท้าวพระยาลื้อไปพร้อมกัน เผาศพมหาวังแต่ ณวัน ๒ ค่ำ ปีวอกอัฐศก (จุลศักราช ๑๑๙๘ พ.ศ. ๒๓๗๙) เสร็จแล้ว อยู่มาพระยาหลวงช้าง พระยาหลวงชาญ ฦๅไชย พระยาจุมคำ ไปเข้ากับนายหน่อคำจะยกเอานายหน่อคำเปนเจ้าเมืองเชียงรุ้ง แล้วเกณฑ์กองทัพได้ ๕๐๐ จะฆ่าเจ้าเมืองเชียงรุ้งเสีย มหาไชยตกใจกลัว พาเจ้าเมืองเชียงรุ้ง เจ้าอรำมาวุทะข้าม ของไปซ่อนไว้ที่กลางป่าไกลเมืองเชียงรุ้งครึ่งวัน แล้วมหาไชยกลับ มาพร้อมกับท้าวพระยาไปรับนายหน่อคำมาเปนเจ้าเมืองได้ ๖ วัน มหาไชย พระยาแสนเชียงหา จึงคิดอุบายไปบอกนายหน่อคำว่า เจ้าเมืองเชียงรุ้ง เจ้าอรำมาวุทะหนีไป เห็นจะไปชักชวนหัวเมืองมารบเอา เมืองคืน มหาไชย พระยาแสนเชียงหาจะขอเกณฑ์กองทัพมารักษา
