ครั้นณเดือนสามปีมเสงสัปตศก (จุลศักราช๑๒๐๗ พ.ศ. ๒๓๘๘) เจ้าอังวะให้อมุกิ โกตองพม่านายไพร่ ๑๕๐ คน พาเจ้าอรำมาวุทะแลมารดาน้องสาวมาส่ง ครั้นมาถึงเมืองเชียงตุง เจ้าอรำมาวุทะชอบใจบุตรสาวมหาขนานแล้วก็เลยขึ้นไปเมืองเชียงรุ้ง เจ้าอังวะตั้งมาเปนที่เจ้าศิริวรรณมหาอุปราชา ให้ของมา ใบไม้ทองคำมีประจำยาม ๓ ดอก มีสายสร้อย ๑๙ เส้นใส่เปนสังวาล ๑ เสื้อกำมะหยี่แดงติดขลิบมีไหมทองปักริมขลิบเปนคดกฤช ๓ ชั้น ๑ ร่มขาวคันยาวมีระบายห้อยใบโพเงินก้าไหล่ทองยอดปิดทอง ๔ ร่มกระดาษคันยาวปิดทองไม่มีระบายปักไหมตามซี่ ๘ ทวนไม้ด้ามทาแดงฝักปิดทองคำสำหรับแห่ พัดโบกจามร ด้ามผ้าแดงปิดทอง ๒ รองเท้าเงินก้าไหล่ทองคำ ๑ ช้างพลาย ๒ ช้างพัง ๒ ตรางาใหญ่ ๔ นิ้วเปนรูปปราสาทตั้งอยู่บนยอดเขาดวง ๑ แต่เครื่องยศนอกนั้นให้ทำขึ้น ดาบฝักทองคำ ๘ ดาบด้ามทองคำ ๘ ดาบฝักทองคำประดับพลอย ๘ ดาบด้ามทองคำประดับพลอย ๘ คนโททองคำ ๑ พานทองคำเครื่องกินทองคำสำรับ ๑ กะโถนทองคำ ๑ เครื่องม้าทองคำสำรับ ๑ เครื่องช้างทองคำสำรับ ๑ รวม ๒ สำรับพม่าอยู่ที่เมืองเชียงรุ้งเดือนเศษ เจ้าเมืองเชียงรุ้งจัดม้าผู้ม้า ๑ ผ้าสักหลาดผืน ๑ เจียมผืน ๑ เงินจอย ๗ ตำลึง ๒ บาท ให้พม่าที่มาส่งแล้วกลับไป อยู่มาเดือน ๕ ปีมเมียอัฐศก (จุลศักราช ๑๒๐๘ พ.ศ. ๒๓๘๙) อุปราชาบอกเจ้าเมืองเชียงรุ้ง ว่าไปค้างอยู่เมืองอังวะ ๕ ปี กู้เงินพม่า มาซื้อกินใช้สอยเดินเปนที่เจ้าเมืองสิ้นเงิน ๑๔๐๐ จอย คิดจอยละ ๑ ชั่ง
