๗ ตำลึง ๒ บาท ให้ช่วยหาเงินใช้หนี้ เจ้าเมืองเชียงรุ้งให้เก็บเงิน กับพวกสิบสองปันนามา ไพร่สกรรจ์มีครัวเรือนละ ๔ ตำลึง ๒ สลึง ได้เงิน ๑๕๐๐ จอยเอาไปส่งแล้วเงินเหลือ ๑๐๐ จอยก็ยกให้ใช้สอย อยู่มาเดือน ๗ ปีมเมียอัฐศก เจ้าเมืองเชียงรุ้ง อุปราชามี หนังสือมาให้จัดม้า ๓ ศอกคืบ ๔ นิ้วม้า ๑ ให้มหาไชยคุมขึ้นไป ณเมืองเชียงรุ้ง มหาไชยป่วย แต่งให้นายพรหมวงษ์พี่เขยไปแทน ครั้นณเดือน ๑๒ นายพรหมวงษ์กลับลงมาบอกว่า เจ้าเมืองเชียงรุ้ง แต่งให้พระยาหลวงประสาท พระยาหลวงเขื่อน นายพรหมวงษ์ พากันลงไปรับนางสุนันตาบุตรมหาขนานเมืองเชียงตุงมาเปนภรรยา อุปราชา ครั้นมาถึงเมืองแล้ว นายแสนเมืองว่าม้าที่ส่งไปให้มหา ขนานนั้นเปนม้าเสียเอว เจ้าเมืองเชียงรุ้งถามพระยาหลวงประสาท พระยาหลวงประสาทบอกว่าเปนม้าเมืองพง เจ้าเมืองเชียงรุ้งอุปราชาโกรธ แล้วมีหนังสือถึงมหาไชยแลท้าวพระยาสิบสองปันนาว่า เงินที่ ให้เก็บใช้หนี้พม่าแต่ก่อนหาพอไม่ อุปราชายังเปนหนี้พม่าอยู่อิก ๕๐๐ จอย ให้มหาไชยท้าวพระยาเก็บไปส่งอิก มหาไชยไม่ยอมเก็บ พระยาแสนเชียงหาไปกล่าวโทษว่า มหาไชยไปร่วมคิดกับมหาไชย งาดำ จะยกไปตีเมืองเชียงรุ้ง เจ้าเมืองเชียงรุ้งให้เกณฑ์กองทัพ ๓๐๐๐ ให้นายพรหมวงษ์ พระยาหลวงพล พระยาหลวงประสาท เปนนายทัพจะยกลงมา มีฮ่อมาห้ามก็ไม่ฟัง ให้ยกกองทัพลงมาถึง เมืองนูน มหาไชยท้าวพระยาสิบสองปันนาเกณฑ์คนได้ ๓๒๐๐ เศษยก
