หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/34

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๓

ไปได้สู้รบกัน กองทัพนายพรหมวงษ์แตกหนีไป มหาไชยยกไป เข้าเมืองเชียงรุ้ง เจ้าเมืองเชียงรุ้งอุปราชาหนีไปอยู่บ้านหว้า อยู่มามหาไชยงาดำมีหนังสือมาว่า ฮ่อได้ตั้งมหาไชยงาดำ เปนเจ้าเมืองเชียงรุ้งแล้ว ให้มหาไชยแต่งท้าวพระยาไปรับ มหาไชย ไม่ยอมไป มหาไชยงาดำโกรธคุมทัพฮ่อทัพตากุย ๑๐๐๐ เศษยกมา ถึงแขวงเมืองเชียงเจียง ๆ แต่งขุนนางไปรับ มหาไชยงาดำจับ ขุนนางฆ่าเสียสองคน ๆ หนึ่งหนีไปได้ เจ้าเมืองเชียงเจียงเกณฑ์ คนได้ ๑๐๐๐ เศษ ออกสู้รบมหาไชยงาดำแตกหนีไป อยู่มาณเดือน ๒ ปีมแมนพศก (จุลศักราช ๑๒๐๙ พ.ศ. ๒๓๙๐) ณทมโดตองพม่านายไพร่ ๓๐๐ คน มาจากเมืองหน่ายขึ้นมาสืบดู พม่าเมืองหน่ายก็อยู่ที่เมืองเชียงรุ้ง อยู่มาณเดือน ๓ ข้างขึ้นปีมแมนพศกมหาไชยงาดำไปจ้างฮ่อมาเกลี้ยกล่อมได้ข่ากุย ๑๐๐๐ เศษ ยกมาตีเมืองวัง เมืองงาด เมืองเชียงเจียง แตกกระจัดกระจาย แล้วยกไปสู้รบกับอุปราชา ที่บ้านหว้าหาแพ้ชนะกันไม่ มหาไชยงาดำถอยไปตั้งอยู่บ้านมก เมืองแจ มหาไชยให้นายพรหมวงษ์เปนนายทัพคุมคน ๓๐๐๐ ยกไป ตีมหาไชยงาดำแตกถอยไป แล้วมหาไชยกับท้าวพระยาไปเชิญ เจ้าเมืองเชียงรุ้ง อุปราชา มาครอบครองบ้านเมืองอยู่ตามเดิม อยู่มาณเดือน ๘ ปีวอกสัมฤทธิศก (จุลศักราช ๑๒๑๐ พ.ศ. ๒๓๙๑) พระยาหลวงช้างเมืองพง พาท้าวเขื่อนแก้ว ท้าวอาสาเมืองน่านคุมช้างพลายช้างพัง ๖ ช้างขึ้นไปพบมหาไชยที่เมืองรำ