หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/42

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๑

เมตตากรุณามาก เปนที่พึ่งพำนักแก่บ้านเล็กเมืองน้อยใกล้เคียง เขตรแดนทั้งปวง แลไม่ควรจะให้ต่ำหน้าทรามยศกว่าเมืองพม่า โปรดเกล้า ฯ ว่าแต่ก่อนเจ้ามหาอุปราชาลงไปค้างอยู่เมืองอังวะ เจ้าแสนหวีฟ้าคิดอ่านเดินอ้อนวอนขอแต่พม่า ได้เจ้ามหาอุปราชามา ครั้งนั้น เจ้าแสนหวีฟ้ากับเจ้ามหาอุปราชาก็ต้องเสียพัศดุทองเงิน หลายร้อยชั่ง เจ้าอังวะชุบเลี้ยงตั้งเจ้ามหาอุปราชามาอยู่เมืองเชียงรุ้ง ก็ได้แต่ชื่อกับจดหมายให้มีเครื่องยศสิ่งนั้น ๆ แต่เครื่องยศก็ต้อง มาทำเอาเอง ครั้งนี้เจ้ามหาอุปราชา หม่อมมหาไชย ได้ลงไปถึง กรุงเทพ ฯ แล้วได้ถวายสัตยานุสัตย์ต่อใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาท ทั้ง ๒ พระองค์ ครั้นจะไม่พระราชทานเครื่องยศให้บ้าง ก็เห็นไม่ สมควรกับกรุงเปนพระนครใหญ่ เพราะฉนั้นจึงโปรดเกล้า ฯ ให้ พระราชทานเจ้ามหาอุปราชา แหวนมณฑปบุษย์น้ำทองมงคลเพ็ชร ๑ แหวนมณฑปมุกดามงคลเพ็ชร ๑ ชฎา ๑ พานหมากทองคำมีเครื่องพร้อมสำรับ ๑ คนโททองคำ ๑ กระโถนทองคำ ๑ ประคำทองสาย ๑ กระบี่บั้งทองเล่ม ๑ สัปทนพื้นระบายอัดตลัดคัน ๑ เสื้อเยียรบับดอกอย่างน้อย ๑ เสื้อเข้มขาบเกล็ดพิมเสนอย่างน้อย ๑ เสื้อครุยขาว ปักทองแล่งสำรดทอง ๑ เจียรบาดสาย ๑ ผ้าเกี้ยวเขียนทองผืน ๑ เสื้อเข้มขาบริ้วดี ๑ เสื้อยี่ปุ่นแพรหงอนไก่ลาย ๑ แพรหงอนไก่ สีต่าง ๔ เพลาะ ผ้าส่านปักทองผืน ๑ ผ้าส่านวิลาศผืน ๑ ผ้าลายนอกอย่างผืน ๑ ผ้าลายวิลาศผืน ๑ ผ้าปูมไทย ๑ ผ้าปูมเขมร ๑ สนับเพลาเชิงงอน ๑ อัดตลัดดอกลายสีต่าง ๆ ๓ พับ แพรอริยา ๒ พับ