ในแขวงเมืองหลวงพระบาง ที่ตำบลนั้นก็ร้างว่างเปล่ามา หามีคนไปตั้งอยู่ไม่ มีแต่พวกข่าก้อคงตั้งอยู่ ฝ่ายทางเมืองญวนก็เปนตัดบท ไม่ทราบความว่า จะเปนประการใดต่อไป เพราะด้วยหนีมาเสียไกลแล้ว แลเพราะมีความเกรงกลัวว่า อ้ายแกจะติดตามมา จึงไม่ออกชื่อเสียงต่อไปด้วยเรื่องทางเมืองญวนนั้น
ในลำดับเมื่อฟ้าแค้นลมยกครอบครัวจากตำบลเดิมมาตั้งอยู่บ้านทินบ้านบ่อนั้น มีพรรคพวกรวมทั้งสิ้น ๓๐๐๐ คนเศษ แต่ที่สกรรจ์ที่เปนหญิงแลคนไม่สกรรจ์ต่างหากจำนวนมากน้อยเท่าใดหาปรากฎไม่ ในกาลครั้งนั้น ที่ตำบลนายางซึ่งเปนแขวงเมืองไซในบัดนี้ มีข่าแจะเปนขบถขึ้น นายบ้านจึงไปเชิญฟ้าแค้นลมนั้นให้มาปราบปราม พวกข่าแจะก็พ่ายแพ้ไป นายบ้านนั้นจึงขอให้พวกผู้ไทย คือ ฟ้าแค้นลม ตั้งอยู่ที่นั้น แต่ตำบลบ้านนั้นเปนพวกลื้อขึ้นอยู่กับเมืองหลวงพระบางมาช้านาน ครั้นฟ้าแค้นลมมาตั้งอยู่ที่นั้นแล้ว จึงเข้ามาอ่อนน้อมต่อเจ้านครหลวงพระบาง ฝ่ายเจ้านครหลวงพระบางจึงตั้งให้เปนผู้รักษาบ้านนายางซึ่งเปนเมืองไซอยู่ในปัตยุบันนี้ แต่ฟ้าแค้นลมซึ่งเปนเจ้าเมืองไซเปนเดิมซึ่งยกบ้านนายางขึ้นนี้ ตำบลนี้ก็เปนเมืองชั้นใน แต่ฟ้าแค้นลมได้สามิภักดิเข้ามา เจ้านครหลวงพระบางครั้งนั้นจึงตั้งให้เปนเจ้าตนพระพรหมวงษาเช่นกับเมืองใหญ่ หาได้เปนหัวพันเช่นเมืองทั้งปวงไม่ ตำแหน่งผู้รักษาเมืองไซจึงติดต่อเปนเจ้าตนพระพรหมวงษาทุก ๆ คนต่อมา จนปัตยุบันนี้ ก็ยังตั้งตามตำแหน่งนั้นอยู่ แลในทุกวันนี้ ผู้ใดเปนเจ้าเมืองก็เปนแซ่ตระกูลนั้น
