ก็มีพระไทยยินดี ด้วยหมายจะได้พวกจีนเหล่านั้นไว้ให้อยู่ช่วยป้องกันรักษาแผ่นดินปลายพระราชอาณาเขตรสืบไป จึงโปรดตั้งให้ฬ่อตายันหัวน่าพวกจีนเหล่านั้นเปนเจ้าเมืองไล ให้บำรุงพวกจีนแลพวกอื่น ๆ ซึ่งมาตั้งทำมาหากินอยู่ในเมืองนั้นเจริญเปนศุขสืบไป ตั้งแต่นั้นมาเจ้าเมืองไลก็นับถืออ่อนน้อมอยู่ต่อเมืองล้านช้าง ร่มขาว ยังหาได้ไปอ่อนน้อมต่อฝ่ายจีนแลฝ่ายญวนไม่ ถึงคำรบ ๓ ปี จึงแต่งคนคุมสิ่งของเครื่องบรรณาการลงมาถวายเจ้านครล้านช้าง ร่มขาวๆ ก็โปรดประทานสิ่งของต่าง ๆ ตอบแทนเครื่องบรรณาการ บ้างเปนดังนี้ต่อ ๆ มา จนเจ้าเมืองไลคนเดิมนั้นถึงแก่กรรมล่วงไป แลบุตรหลานเจ้าเมืองไลผู้ใดซึ่งจะได้เปนเจ้าเมืองไลสืบไป ก็ต้อง แต่งคนลงมาขอตราตั้งไปแต่เมืองนครล้านช้าง เจ้าเมืองนครล้านช้างก็โปรดตั้งให้ผู้นั้นเปนเจ้าเมืองไลสืบตระกูลต่อไป ครั้นภายหลังผู้ที่ได้เปนเจ้าเมืองไลสืบมาเห็นว่าพวกราษฎรเกิดเจริญทวีขึ้น แลแยกย้ายกันไปตั้งบ้านเรือนทำมาหากินอยู่ตา?ฝั่ง แม่น้ำแท้ ข้างทิศตวันออกเปนแดนดินจีนบ้าง แลเปนแดนญวนบ้าง แลภายหลังพวกตาดซึ่งเข้ามาครองประเทศจีนสืบมานั้น จัดการ บ้านเมืองให้ราษฎรอยู่เย็นเปนศุขเรียบร้อย เจ้าเมืองไลภายหลังนี้ จึงคลายทิษฐิมานะลง แลจึงได้แต่งคนคุมสิ่งของไปคำนับอ่อนน้อมฝ่ายจีนบ้าง ฝ่ายญวนบ้าง เพื่อจะได้เปนทางให้ราษฎรไปมาค้าขาย สดวก แลเพื่อจะมิให้มีการรบกวนเบียดเบียนแก่กันทั้ง ๓ ฝ่าย ด้วย ไปมาค้าขายถึงกันอยู่เนือง ๆ
