หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/58

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๓๗

สิบสองจุไทยใกล้กันนั้นมาอยู่ปะปนกัน แลพูดภาษาพวกผู้ไทยมาก แลพวกจีนเดิมเหล่านี้ได้หญิงพวกผู้ไทยขาวพวกผู้ไทยดำมาเปนภรรยาบ้าง การระคนปนกันไปมาดังนี้ ธรรมเนียมจีนแลภาษาจีนนั้นก็ใช้ พูดกันน้อยลง พูดเปนภาษาผู้ไทยไปเสียโดยมาก แลพวกจีนเดิม เหล่านั้นจึงได้ใช้หนังสือพวกผู้ไทยด้วย คนทั้งหลายก็เรียกพวกจีน เดิมเหล่านั้นว่าเปนพวกผู้ไทยขาวไปทั้งสิ้น ด้วยเห็นผิวขาวคล้าย ๆ กันแลธรรมเนียมก็ไม่ไกลกัน ตัวอักษรผู้ไทยขาวผู้ไทยดำนั้นก็มีเค้ามูลคล้ายกันกับตัว หนังสือฝ่ายลาวแลฝ่ายไทยอย่างโบราณ ดังจะมีสระพยัญชนะในต่อไป พวกจีนเมืองไลสืบต่อบุตรหลานเหลนลงมาหลายชั่วคนแล้ว ก็ใช้หนังสือผู้ไทยมากกว่าหนังสือจีน แลพูดเปนภาษาผู้ไทยไป ทั้งเมือง หนังสือจีนแลภาษาจีนเดิมนั้นก็ใช้กันแลพูดกันมีแต่ใน พวกแซ่ของตัว เมืองไลแต่เดิมนั้นตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำแท้ ฝั่งฟากตวันตกใน แดนดินลาวซึ่งเปนพระราชอาณาเขตรสยาม ครั้นภายหลังประมาณปีเท่าไรนั้นไม่รู้แน่ เจ้าเมืองไลจึงยกครอบครัวข้ามไปตั้งเมืองอยู่ใหม่ ในฟากตวันออกเปนแดนดินจีน แต่ที่นานั้นอยู่ในแดนดินลาวฝั่ง ฟากตวันตกโดยมาก พวกเมืองไลก็ข้ามมาทำนาในฝั่งฟากตวันตก อยู่เสมอทุกปี ตามที่ได้เคยทำมาแต่ก่อน ตำบลบ้านใหญ่น้อยต่าง ๆ ในเขตรแดนเมืองไล เมื่อราษฎร ตั้งอยู่ทำมาหากินเปนศุขเจริญมากขึ้นแล้ว เจ้าเมืองไลก็ยกตำบล