ได้ ๒๐๐๐ ถัง ไม่กำหนดเปนไร่งานเหมือนฝ่ายไทยแลลาว แลให้ ที่แดนดินตามหัวเมืองสำหรับเก็บส่วยอิกทั้ง ๑๒ คน ตามโชคลาภ ของผู้ใด จะได้ที่ดินในหัวเมืองใด แลจะมีคนมากแลน้อยแลจะ เก็บส่วยได้เท่าใดนั้น พวกเมืองไลทำการหากินนั้น คือ นาเข้า ๑ ไร่เข้า ๑ ไร่ฝ้าย ๑ แล้วเอาสินค้าฝ้าย ๑ ลูกกระวานขาว ๑ ลูกกระวานดำ ๑ ครั่ง ๑ แลอื่น ๆ อิกเล็กน้อยไปขายทางเมืองจีนแลเมืองญวน แล ซื้อผ้าแลด้ายแลเกลือแลปลาแลเหล็กแลเครื่องใช้ต่าง ๆ แต่ เมืองจีนแลเมืองญวนมาแลกขายใช้กันที่เมืองไล แต่เข้านั้นพอทำ พอกินในบ้านเมือง มิได้ขายเปนสินค้าส่งไปเมืองอื่นเลย ธรรมเนียมใช้เงินที่เมืองไลนั้น ใช้เงินมุ่น เงินแท่ง เปนเงิน อย่างจีนแลอย่างญวนเปนพื้นเมืองมาแต่ก่อน ด้วยการค้าขายแลกซื้อระคนไปทั้งจีนทั้งญวนมาแต่เดิม แต่บัดนี้เงินบาทเงินเหรียญไทย แลเงินรูเปียแลเงินเหรียญฝรั่งแลเงินแท่งเงินก้อนใด ๆ ก็ใช้ได้ทั้งสิ้น เว้นแต่เลือกเงินปลอมดำแดง เหมือนอย่างธรรมเนียมเมือง ทั้งปวงนั้น เมื่อท้าวไลได้เปนเจ้าเมือง เจ้านครหลวงพระบางโปรดให้ รับตราตั้งตำแหน่งยศเปนเจ้าตนพระพรหมวงษาเสร็จแล้ว ฝ่ายจีน หาได้ให้ตราตั้งแก่ท้าวไลอิกไม่ ด้วยฬ่อวุ่นไท่ผู้เปนพี่ชายท้าวไล ได้ รับตราตั้งชื่อยศเปนฬ่อหูแย้ รับราชการฝ่ายจีนอยู่ที่เมืองไลนั้นแล้ว แต่ฝ่ายญวนตั้งให้ท้าวไลเปนที่กวานฟู ท้าวไลจึงให้บุตรชายทั้ง ๓ คน
