หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/66

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๔๕

พวกเย้าพวกแม้วเหล่านี้เจ้าเมืองไลเกณฑ์มาใช้ช่วยราชการ รบศึกได้บ้างเปนคราว ๆ แต่มิได้รบกวนเกณฑ์ใช้การบ้านเมือง อย่างอื่น ๆ ถ้าเจ้าเมืองเบียดเบียนไม่ชอบใจก็หนีไปอยู่เสียตามภูเขาแขวงเมืองอื่น ๆ เจ้าเมืองกรมการจึงมิได้ข่มขี่แลเบียดเบียนให้ เดือดร้อนเลย ที่เมืองไลมีศาลเจ้าสำหรับไหว้เจ้า แลพวกเมืองไลก็นับถือ ไหว้เจ้าแลเส้นผีแลถือตรุศสารทขนมเข่งขนมอี๋ครบทุกอย่างเหมือน ธรรมเนียมจีน มิได้มีวัดพระพุทธรูป แลมิได้มีวัดหลวงจีน วัดหลวงญวนเลย ธรรมเนียมเมืองไลชำระคดีที่ราษฎรฟ้องหาความแก่กัน ตัด สินเกลี่ยไกล่เปนความเถ้าแก่โดยมาก ด้วยมิใคร่จะมีความมาถึง โรงศาล ถ้าชายใดประพฤติชั่ว ไปล่วงประเวณีผิดภรรยาผู้อื่น ชายผัวจับได้ก็ฆ่าเสียทั้งเมียแลชายชู้ แล้วนำศีศะไปให้เจ้าเมืองกรมการ ๆ ให้โบยชายผัวแต่เบา ๆ ๓๐ ทีเปนข้อละเมิดฆ่าคน มิได้มาฟ้องร้องตระลาการก่อน แต่ข้อที่ฆ่าคนร้ายในบ้านเมืองเสียได้นั้น เจ้าเมือง ให้รางวัลแพรแดงพับ ๑ เงินหนัก ๘ บาท แลการผิดผัวเมียดังนี้ บางทีถึงชั่วอายุ ๑ คน จึงจะได้พบสักครั้ง ๑ ความล่วงประเวณีผัวเมียนั้นมิใคร่จะเกิดมีปรากฎขึ้นเลย ความเรื่องผู้ร้ายแลความเทลาะ วิวาทแลอื่น ๆ ก็มีแต่เล็กน้อย