หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/68

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๔๗

ก็ชักชวนท้าวเหลนไว้ไม่ให้มาหาบิดาข้าพเจ้า ๆ เห็นช้า จึงให้ท้าว ตอมผู้อาว์ข้าพเจ้าอิกคน ๑ ไปตามท้าวโดยนำ ๆ ก็ชักชวนเอา ท้าวตอมไว้อิก หาให้มาหาบิดาข้าพเจ้าไม่ บิดาข้าพเจ้าเห็นท้าว โดยนำท้าวเหลน ท้าวตอม ไม่มาแน่แล้ว จะช้าอยู่ก็ไม่ได้ จึงให้อาว์ข้าพเจ้าอิกคน ๑ เดิมชื่อดุง เปนที่โทไล่ปลัดเมือง คือ เปนที่ ๒ บิดาข้าพเจ้า คุมคน ๒๐๐ คนลงไปยังเมืองแกว โทไล่คุม คน ๒๐๐ คนลงไปเมืองเต้งฮึง ทางตั้งแต่เมืองไลไปเมืองเต้งฮึง ทางเรือ ๘ วันถ้าไปทางบก ๑๕ วัน แต่โทไล่ คุมคนไปทางน้ำ ๘ วัน ถึงเมืองเต้งฮึง ซึ่งเปนเมืองขึ้นแก่เมืองหลวงของแกว โทไล่ พักอยู่ช่วยราชการเจ้าเมืองเต้งฮึงได้เดือน ๑ ท้าวโดยนำ ท้าวเหลน ท้าวตอม จึงไปจ้างโปตึกเปนนายร้อยใหญ่ของพวกลื้ออยู่เมืองอู ในแขวงสิบสองปันนาให้ยกมาตีเมืองไล โปตึกผู้นี้เปนคนนักเลงใหญ่ ใจกว้าง ซ่องสุมคนลื้อคนตองซู่ไว้มาก เคยเที่ยวตีปล้นบ้านเล็ก เมืองน้อย เก็บริบเอาเงินทองแลเสบียงอาหารมาเลี้ยงพวกพล อยู่เนือง ๆ โปตึกจึงคุมกำลังพวกลื้อพวกตองซู่ประมาณ ๕๐๐ คน มาตีเมืองไล บิดาข้าพเจ้าก็คุมกำลังออกต่อสู้ต้านทานกำลังกองทัพพวกโปตึกไม่ได้ บิดาข้าพเจ้าจึงทิ้งเมืองเสีย แลอพยพครอบครัว หนีไปเมืองเต้งฮึง จึงฟ้องต่อเจ้าเมืองเต้งฮึงให้ชำระท้าวโดยนำ แลท้าวเหลน ท้าวตอม เจ้าเมืองเต้งฮึงจึงแต่งให้นายทหารญวน ขึ้นมาเอาตัวท้าวโดยนำ ท้าวเหลน ท้าวตอม ลงไปว่ากล่าว เกลี่ยไกล่ให้สมัคสมานดีกันกับบิดาข้าพเจ้าเหมือนดังเก่า แล้วให้ทำ