ข้าพเจ้าจึงพาบุตรภรรยาแลบ่าวไพร่ที่สนิทหนีลงไปตั้งอยู่ที่บ้านน้ำม้าริมฝั่งแม่น้ำแท้ ไกลจากเมืองไลวัน ๑ บ่าวไพร่พวกพ้องที่แตก ระบาดอยู่แต่ก่อน ครั้นรู้ก็ติดตามลงไปอยู่กับบิดาข้าพเจ้ามากขึ้น ทุกวัน บิดาข้าพเจ้าจึงให้ตั้งค่ายขึ้นแลรวบรวมคนได้ประมาณ ๒๐๐ คนเศษ เข้าอยู่ในค่ายหมายเปนที่มั่น ฝ่ายท้าวโดยนำ แลท้าวเหลน ท้าวตอม ก็เข้าตั้งอยู่ในเมืองไล แลเมื่อบิดาข้าพเจ้า ลงไปตั้งมั่นอยู่ที่บ้านน้ำม้านั้นได้ประมาณ เดือน ๑ เกิดขบถพวก แม้วทั่วไปในแดนดินสิบสองจุไทย พวกแม้วนั้นอาไศรยอยู่ตาม หัวเมืองต่าง ๆ ในสิบสองจุไทย เหมือนอย่างพวกข่าแจะซึ่งหามี บ้านเมืองไม่ อาไศรยอยู่ตามหัวเมืองต่าง ๆ ดังนั้น พวกแม้ว เหล่านี้ที่อาไศรยอยู่ตามหัวเมืองต่าง ๆ ในแดนดินสิบสองจุไทย ทั้งสิ้นนั้น รวมเปนคนประมาณ ๓๐๐๐๐ เศษ พวกแม้วไม่อยาก จะยอมอยู่ในอำนาจพวกผู้ไทยแลพวกอื่น ๆ อยากจะตั้งกันเปน เจ้านายฝ่ายพวกของตน แลหาบ้านเมืองอยู่ จึงได้เปนขบถขึ้น คุมพวกกันเปนกองเปนเหล่าเที่ยวตีปล้นบ้านเล็กเมืองน้อยในสิบสอง จุไทย หัวเมืองต่าง ๆ ในสิบสองจุไทย ต่างเมืองก็มีหนังสือบอกลง ไปทูลเจ้าแกว บิดาข้าพเจ้าก็บอกหนังสือลงไปยังเมืองแกวเหมือนกันกับหัวเมืองต่าง ๆ เจ้าแกวจึงแต่งให้ขุนนางนายทหารชื่อกวานเหลง คุมทหารญวนประมาณ ๒๐๐ คน ขึ้นมาตั้งอยู่ที่เมืองเจน แล้วยกไป ตีพวกแม้วขบถที่เมืองบาง พวกแม้วขบถสู้ไม่ได้ยอมเข้าทู้ต่อกวาน เหลงทั้งสิ้น แลพวกแม้วขบถในหัวเมืองอื่น ๆ ก็สงบราบคาบลง
