รบไล่พวกฮ่อไปเสียให้พ้นเขตรแดนสิบสองจุไทย ถ้าได้เมืองใดก็ให้ เอาเมืองนั้นเปนเมืองขึ้นของตัว คำโหมนั้นให้เปนเจ้าเมืองไล ด้วย เมืองแถงนั้นพวกป่องฆ่าเจ้าเมืองเสียแล้ว เมืองว่างเปล่าอยู่ อยู่มาณเดือนอ้าย ปีจอฉศก ๑๒๓๖ ที่เมืองแถงนั้นพวกฮ่อ ลอหลีตั้งอยู่ มีคนฮ่อไพร่พลอยู่ ๑๐๐ คนเศษ เจ้านครหลวงพระบาง จึงแต่งกองทัพลาวขึ้นไปรบพวกฮ่อลอหลี พวก่อลอหลีสู้ไม่ได้ แตกหนีไปทางเมืองลา กองทัพเมืองหลวงพระบางก็กลับลงมา จึง เกิดพวกข่าเจือง คือ พวกข่าแจะ เปนขบถทั่วไปในหัวเมืองสิบสอง จุไทย แลเมืองหัวพันทั้งหก ตัวนายข่าแจะ ชื่อล่าแสงแสนเหิน ตั้งอยู่ที่เมืองแตน พวกแม้วก็กลับกำเริบเปนขบถขึ้นเข้ากันกับข่าแจะ ตัวนายแม้วชื่อยั่งเล่าเบ๊ะ ๑ นายรองชื่อ พ่านแสนแย้ ๑ ตั้งอยู่ที่ แดนดินเมืองเมินขึ้นกับเมืองแถง บิดาข้าพเจ้ายังอยู่เมืองไล หาได้ขึ้นมาเมืองแถงไม่ จึงให้กวานตูข้าหลวงแกวขึ้นมาตั้งอยู่ เมืองแถงก่อน ครั้นเกิดพวกข่าแจะเปนเจือง กวานตูก็หนีมาอยู่ เมืองไล บิดาข้าพเจ้าจึงให้กวานตูไปว่ากล่าวกับยั่งเล่าเบ๊นายแม้ว ที่เมืองเมิน มิให้คิดการเปนขบถต่อพวกผู้ไทย ยั่งเล่าเบ๊นายแม้ว ก็ให้เอากวานตูขังไว้ ไม่ปล่อยให้กลับมา กวานตูจึงมีหนังสือมา ถึงบิดาข้าพเจ้าว่า ยั่งเล่าเบ๊นายแม้วคุมตัวไว้ บิดาข้าพเจ้าจึงให้ คำโหมคำสามคุมกำลัง ๓๐๐ คน ไปรบพวกข่าเจืองพวกแม้วเจือง ที่ตำบลบ้านน้ำเหมิกบ้านน้ำจิม ในแดนดินเมืองหลวงพระบางกับแดนเมืองแถงต่อกัน แลให้คำโดยผู้บุตรเขยคุมกำลัง ๑๐๐ เศษยกไปตี
