หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๙) - ๒๔๖๑.pdf/88

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๖๗

กายโตงมาด้วย ยกกำลังขึ้นมาช่วยรบพวกวิสานนายฮ่อที่เมืองควาย จับวิสานนายฮ่อได้แล้วก็ฆ่าเสีย แต่จียีซึ่งมาอยู่กับวิสานนั้น ออกมาอ่อนน้อมต่อองว่างองเหลง ๆ จับตัวเจิงพงซึ่งเปนท้าวควายอยู่ที่เมืองควาย แลคิดขบถฆ่าพี่ชายเสียนั้น เอามาจำตรวนขังไว้ ฝ่ายกอเจืองนายฮ่อซึ่งตั้งอยู่ที่เมืองแถงนั้น รู้ว่าจียีเข้า อ่อนน้อมต่อองว่างองเหลงแล้วก็กลัว จึงพาไพร่พลหนีไปทางเมือง ซ่อน องว่างจึงคุมกองทัพติดตามกอเจือง ๆ ก็หนีต่อไปตั้งอยู่ที่ทุ่ง เชียงคำ องว่างตามไปไม่ทัน จับได้แต่ไพร่พลฮ่อพวกกอเจืองที่ เมืองซ่อนก็ฆ่าเสียเปนอันมาก แล้วองว่างก็กลับมาตั้งอยู่ที่เมืองควาย คำโหมพี่ชายข้าพเจ้าก็ออกไปคำนับองว่างองเหลงที่เมืองควาย ฝ่ายท้าวควายนั้นก็มาอ่อนน้อมอ้อนวอนขอโทษตัวต่อองว่าง องเหลงจะไม่คิดขบถต่อไป องว่างองเหลงก็ให้ท้าวควายทำสัญญา สาบาลเสียแล้วก็ไว้ชีวิตปล่อยตัวไป องว่างองเหลงจึงถามจียีว่า เหตุใดจึงยกมารบเมืองไล จียีให้การว่าท้าวโดยนำคนเก่า ท้าว โดยเหลน กับกวางกือ กวางย่าน รวม ๔ คนมีหนังสือบอกไปให้จียี ยกมารบเมืองไล แล้วคนทั้ง ๔ นี้สัญญาว่า ถ้ารบเมืองไลได้แล้วจะ ให้เงินค่าจ้าง เปนเงิน ๓๐๐๐ เบี้ย เบี้ยละ ๑๐ สลึงไทย เปนเงิน ผู้ไทยได้ ๓๐๐๐๐ สลึง ๆ เปน ๗๕๐๐ บาทไทย ๆ เปนเงิน ๙๓ ชั่ง ๑๕ บาท ครั้นจียีตีได้เมืองไลแล้ว คนทั้ง ๔ คนนั้นก็หนีไปเสียทางเมือง หลวงพระบาง องว่างองเหลงจึงมีหนังสือไปถึงบิดาข้าพเจ้าว่า ท้าวโดยนำคนเก่า ท้าวโดยเหลน กับกวางกือ กวางย่าน ๔ คนนี้เปนขบถ