ปีเถาะ สัปตศก จุลศักราช ๑๑๕๗ พ.ศ. ๒๓๓๘ พระอาลักษณ์บุญจันนำหนังสือเรื่องนี้ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายแด่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก จึงเข้าใจว่า พระอาลักษณ์บุญจันเปนผู้แต่งโคลงสุภาสิตเรื่องนี้ เปนหนังสือแต่งเมื่อรัชกาลที่ ๑ นั้น.
ประชุมหนังสือเก่า ภาค ๑ เล่มนี้ หม่อมเจ้าปิยภักดีนารถทรงสร้างด้วยเจตนาจะอุทิศส่วนกุศลถวายสนองพระเดชพระคุณพระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรมหมื่นวิศณุนารถนิภาธร พระเจ้าบรมวงษ์เธอพระองค์นั้นสิ้นพระชนม์มาเสียกว่า ๕๐ ปี เวลานี้ ผู้ที่รู้จักหรือแม้แต่ที่ทราบพรพประวัติน่าจะมีน้อยตัว ข้าพเจ้าจึงตรวจหนังสือเก่าแลสืบถามผู้รูเห็น รวบรวมเนื้อความอันเปนพระประวัติพระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรมหมื่นวิศณุนารถนิภาธร มาเรียบเรียงไว้ให้ผู้อ่านทราบ ต่อไปนี้.
ในรัชกาลที่ ๒ เมื่อก่อนพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจะทรงผนวชเปนพระภิกษุนั้น เสด็จประทับอยู่ที่พระราชวังเดิม ที่เปนโรงเรียนนายเรืออยู่บัดนี้ พระองค์มีหม่อมเจ้าชายลูกเธอ ๒ องค์ เจ้าจอมมารดาชื่อ น้อย เปนธิดาของพระอินทรอไภย ที่เปนโอรสของพระเจ้ากรุงธนบุรี แลเปนน้องร่วมมารดากับพระพงษ์นรินทร์ หม่อมเจ้าชายองค์ใหญ่ คือ กรมหมื่นมเหศวรศิววิลาศ ประสูตรเมื่อณวันพฤหัศบดี เดือน ๔ แรม ๑๐ ค่ำ ปีมเมีย จัตวาศก จุลศักราช ๑๑๘๔ พ.ศ. ๒๓๒๖ องค์น้อย คือ กรมหมื่นวิศณุนารถนิภาธร ประสูตรเมื่อ
