หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๑) - ๒๔๘๑.pdf/22

จาก วิกิซอร์ซ
มีปัญหาเกิดขึ้นขณะพิสูจน์อักษรหน้านี้
๑๐
พระธรรมสาตร

นั้นเสวยราชสมบัติในบุพวิเท่หะ แลพระราชกุมารทั้ง๔พระ
องค์ก็ย่อมเหาะมาเฝ้าพระราชบิดาทุกๆวัน
 ครั้นนานมาพระราชบิดานั้นชิวงคต แลพระราชกุมาร
ทัง๔พระองคก็ต่างองคต่างอยู่ ย่อมมีไม้ตรีจิตไปมาหากัน
ครั้นนานมาๆ ต่างองคต่างนานไปมา ทางพระราชไม้ตรี
สำพันทญาติก็ค่อยขาดสูญไปตราบเท้าทุกวันนี้
  พระเชษฐาธิราขผู้เสวยราชสมบัติในชมพูทวีปนั้น ก็
มีพระราชกุมารสิบพระองค แลในชมพูทวีปแบ่งเปนสิบเอ็ด
ส่วนๆ หนึ่งพระองคอยู่ สิบส่วนนั้นให้พระราชโอรสอยู่องค
ลส่วน พระราชกุมารผู้ใหญ่นั้นเปนมหาอุปราช อยู่จำเนียร
นานมาพระราชบิดาถึงชิวงคต พญาอุปราชก็ได้เสวยราช
สมบัติแทนพระบิดานั้น แลพระราชกุมารทัง๑๐พระองค
ก็ไปมาหากันเป็นนิจ ครั้นนานมาพระราชกุมารทังปวงมิได้ไป
มาหากันต่างองคต่างอยู่ แลอยู่มาพระนัดดาพญามหาสมมุติ
ราชทัง๑๐พระองค มีพระราชกุมารองคละสิบพระองคเล่า
แลพระเชษฐกุมารนั้นตั้งเปนอุปราช แลกุมารอันดัพนั้นก็แต่งให้
เสวยราชในประเทศต่างๆกัน ครั้นนานมาพระราชบิดาถึง
ชิวงคต แลพญาอุปราชได้มุรธาภิเศกเอกะราชสมบัติแทน
พระราชบิดา ก็ยังไปมาหากันเปนนิจ แลพระมหากระษัตร
ทังร้อยเอ็ดพระองคนั้นเปนสำพันทญาติราชสุริวงษเดียวกัน
ครั้นนานมาต่างองคต่างทรงพระชะราภาพ จะไปมาหากันนั้น
มิได้ต่างองคต่างใช้ให้แต่มหาอำมาตไปมาจำทูลทางพระราช
ม.ธ.ก.