หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๒) - ๒๔๘๑.pdf/5

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ผัวเมีย

ให้ไหมทวีคูน ถ้าทำชู้เปลี่ยน[1] ชายอื่น ให้ไหมชายชู้นั้นโดยปรถมผิดเมีย ส่วนหญิงนั้นให้โกนศีศะเปนตะแลงแกงเอาขึ้นขาหย่างประจาน แล้วให้ทเวนรอบตลาด แล้วให้ทวนด้วยลวดหนัง ๒๐ ที ถ้าผัวมันยังรักเมียมัน แลมีให้ลงโทษแก่เมียมันไซ้ ให้เอาสินไหมเฃ้าพระคลังหลวง ถ้าหญิงนั้นมันยังทำชู้ด้วยชายอื่นเล่าไซ้ ท่านมิให้ไหมชายชู้นั้นเลย ส่วนหญิงนั้นให้ลงโทษดุจเดียว แล้วให้สักรูบ ชาย/หญิง ไว้ในแก้ม ถ้าชายผัวมันยังรักเมียมันแลมีให้ลงโทษไซ้ ให้สักทัง หญิง/ชาย นั้นแล

อันว่าลักษณผิดภรรยาท่านยังมิถึงชำเรามี ๕ ประการ ประการหนึ่ง ชายยุดมือถือนมหยอกเมียท่าน ประการหนึ่ง ษามีท่านหมิอยู่ ขึ้นไปหาเมียท่านถึงในเรือน ประการหนึ่ง ไปหาเมียท่านในที่ลับ ประการหนึ่ง ชายลักลอบพูดจาด้วยเมียท่าน ประการหนึ่ง ไปหาเมียท่านถึงในห้องที่นอน ๕ ประการนี้ได้ชื่อ[2] ว่า ผิดภรรยาท่านยังมิถึงชำเรา ให้ปรับไหมโดยอันดับ

1

 มาตราหนึ่ง ชายใดข่มขืนภิริยาท่านถึงชำเรา ให้ไหมโดยประถมผิดเมียทวีคูน ถ้าข่มขืนมืได้ถึงชำเรา ให้ไหมโดยปรถมผิดเมีย


  1. ต้นฉะบับ: เปลียน
  2. ต้นฉะบับ: ชือ
ม.ธ.ก.