หน้า:ประมวลกฎหมาย รัชกาลที่ ๑ (๓) - ๒๔๘๑.pdf/76

๖๕

กฎ ๓๖ ข้อ

---

เพ่อเบิกให้ลูกความไปจากกระลาการเก่าก่อน ให้เอาแต่กระ

ลาการซึ่งต้องอาชาอุธรไปพิจารณาก่อน ถ้ากระลาการมิได้

แพ้แก่อาชาอุธร ก็ให้ส่งตัวโจทนั้นไปให้กระลาการเก่า ให้

เอาความเดิมนั้นเปนแพ้ด้วย ถ้ากระลาการแพ้แก่โจทใน

องคอุธร ให้ยกสำนวรเก่านั้นเสีย ให้เอาฟ้องเก่านั้นพิจารณา

ตามเรื่องราวฟ้องเก่านั้นสืบไป อย่าให้กลับโจทเปนจำเลย

 กฎให้ไว้ณวัน ๔ ๑+ ๓ ค่ำ จุลศักราช ๑๐๖๔ ปีมเมีย

จัตวาศก

15

๑๕ อนึ่ง กฎให้ไว้ว่า ให้

พระเกษม ขุนหลวงพระไกรศรี

$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$ เอาพระอายะ

การใส่หีบลั่นกุนแจมอบไว้ณสานหลวง อย่าให้เอาไปบ้าน ถ้า

จะปรับเนื้อความ ให้ปรับต่อหน้าลูกขุน ถ้าผิดแลชอบประ

การใด ให้ลูกขุนช่วยติเตียนให้ต้องด้วยข้อรวาง อนึ่ง อย่าให้

ปรับเนื้อความค้างช้าไว้ ให้ปรับให้แล้วแต่ใน ๓ วัน

 กฎให้ไว้ณวัน ๓ ๑๕ +  ๖ ค่ำ จุลศักราช ๑๐๗๑ ปีฉลู เอกศก

16

 ๑๖ อนึ่ง มีกฎให้ไว้แก่ผู้พิจารณาทังปวง ถ้ามีตราเบิกคู่

ความ แลความยังมีสำเรจ์ก่อน อย่าให้เบีกคู่ความนั้นไป เมื่อ

ใดมีราชการณรงสงคราม แลให้เบิกไปโดยเสดจ์ ๆ จึ่งให้เบิกไป

 กฎให้ไว้ณวัน ๑ ๕+ ๙ ค่ำ จุลศักราช ๑๐๗๑ ปีฉลู เอกศก

ม.ธ.ก.