หน้า:ปอท (๒๔๕๔-๐๒-๐๘).pdf/12

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๒๘ น่า ๔๖๖
วันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๑๓๐
ราชกิจจานุเบกษา

ขึ้น เช่น พยุ เปนต้น และมันไม่พากเพียรจนสุดสิ้นความสามารถที่จะแก้ไขให้เรือนั้นพ้นอันตรายเสียก่อน มันละทิ้งเรือนั้นไปเสียไซ้ ท่านว่า โทษของมันถึงจำคุกไม่เกินกว่าสามปี

มาตรา ๒๖

ผู้ใดเปนนายเรือ ท่านใช้ให้ควบคุมเรือเดิรทะเลลำหนึ่งลำใดของกรมทหารบกทหารเรือของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถ้ามีเหตุร้ายเกิดขึ้นเช่นเรือเกยที่ตื้นหรือจวนอับปาง มันรู้ว่า ยังมีคนอยู่ในเรือนั้น และมันจงใจไปเสียจากเรือนั้นไซ้ ท่านว่า โทษของมันถึงจำคุกไม่เกินกว่าห้าปี

มาตรา ๒๗

ผู้ใดเปนทหาร ถ้ามันมิได้มีเหตุอันสมควรที่จะกระทำได้ และมันบังอาจทำลายหรือละทิ้งเครื่องสาตราวุธ กระสุนดินปืน เสบียง ม้า หรือเครื่องยุทธนาการอย่างใด ๆ ก็ดี หรือทำให้ของนั้น ๆ วิปลาศบุบฉลายไปก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องระหว่างโทษตามสมควรแก่เหตุดังจะว่าต่อไปนี้ คือ

๑) ถ้ามันได้กระทำความผิดนั้นต่อหน้าราชสัตรู ท่านให้ลงอาญามันเปนสามสฐาน คือ สฐานหนึ่ง ให้ประหารชีวิต สถานสฐาน ให้จำคุกจนตลอดชีวิต สฐานหนึ่ง ให้จำคุกตั้งแต่ปีหนึ่งขึ้นไปจนถึงยี่สิบปี