หน้า:ปัญญาส (๑๙) - ๒๔๗๑.pdf/46

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
33
๓ สุวรรณสังขชาดก

ตรัสกะหกกษัตริย์แล้ว จึ่งรับสั่งให้ราชบุรุษนำราชดำรัสไปบอกแก่พระโพธิสัตวเหมือนนัยที่กล่าวมาแล้ว ฝ่ายหกกษัตริย์รับราชดำรัสแล้ว พร้อมด้วยบริวารมากด้วยกันไปยังนทีแห่งหนึ่ง จึ่งเที่ยวเสาะหาปลาในทิศานุทิศตามลำนที สิ้นวันยังค่ำก็หาพบปะปลาไม่ จึ่งได้ประชุมกันในที่หนึ่งทำพลีกรรมแก่เทพดาว่า ข้าแต่เทวราช ขอเทวราชจงประทานปลาให้พวกข้าพเจ้าเถิด

ฝ่ายพระโพธิสัตวรับราชดำรัสแล้ว ถึงเวลาอันสมควร ก็ด่วนแต่งกายด้วยสรรพาภรณ์เสร็จ เหาะไปตามฝั่งนที ลงประทับนั่งณสิลาปัฏน์ใกล้ ๆ หกกษัตริย์ ร่ายมหาจินดามนต์กระซิบเรียกฝูงปลาและอธิษฐานว่า ปลาเหล่าใดยังไม่ถึงอนิจภาพความตาย ปลาเหล่านั้นจงหนีไปเสียให้พ้น ปลาเหล่าใดควรถึงความตายแล้ว ปลาเหล่านั้นจงมาตายอยู่ในที่นี้ หกกษัตริย์เที่ยวหาปลาไปตามกระแสน้ำข้างบน พบพระโพธิสัตวนั่งอยู่ณสิลาปัฏน์ริมฝั่งนที เปล่งรัศมีงามดุจทองคำ นึกแปลกใจว่า บุรุษผู้นี้เป็นพระอินทร์แน่ เมื่อคราวก่อนเคยให้เนื้อและสุกรแก่พวกเรา พวกเราจักขอปลาต่อพระอินทร์อีกจะดี คิดตกลงกันแล้วจึ่งเข้าไปหาพระโพธิสัตว กราบไหว้วิงวอนขอปลา พระโพธิสัตวถามหกกษัตริย์ว่า เราจะให้ปลาแก่พวกท่าน ๆ จะให้อะไรแก่เราบ้าง ฯ ท่านต้องการสิ่งใด พวกข้าพเจ้าจะให้สิ่งนั้นแก่ท่าน ฯ เราต้องการนาสิกของพวกท่านคนละนิด พวกท่านจะพร้อมใจกันให้ได้หรือไม่ หกกษัตริย์พร้อมใจยอมตัดปลายนาสิก