หน้า:ปัญญาส (๑๙) - ๒๔๗๑.pdf/60

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
47
๓ สุวรรณสังขชาดก

พระนครของพระองค์ก็จะเกิดเกียรติยศเกียรติคุณอยู่เกษมสุขด้วยเดชานุภาพบุญสมภารแห่งพระโอรส

อำมาตย์นั้น เมื่อจะปลอบพระราชาให้ชอบพระหฤทัย จึ่งทูลพรรณนาให้ยิ่งขึ้นไปว่า ข้าแต่พระมหาราช ถ้าหากว่าพระองค์ปราศจากพระโอรสเสียแล้วไซร้ ชื่อเสียงอันดีก็จะไม่ปรากฎทั่วไป อุปมัยเหมือนแม่น้ำอันปราศจากวารี ก็หาเป็นที่พึ่งแก่ชายหญิงได้ไม่ ถ้าพระองค์ปราศจากพระโอรสเสียแล้ว พระราชอาชญาก็หาปรากฎไม่ อุปมัยเหมือนฝูงช้างอันปราศจากพระยามาตังคกญชรแล้ว ก็ไม่อาจจะย่ำยีหม่ปัจจามิตรได้ ฉะนั้น ถ้าหากว่าพระองค์ไม่ทำตามดังกราบทูลนี้แล้ว พระนครของพระองค์ก็จักศูนย์สิ้นไป พระองค์ไม่ได้ดำรงอยู่ในราชสมบัติแล้วหรือเสด็จทิวงคตเสียก็ดี ก็จักหามีใครสืบต่อราชสันตติวงศไม่

อนึ่ง ข้าแต่พระมหาราช พระสุวรรณสังขราชโอรสเกิดแต่อุรของพระนางจันทาเทวีแท้ หาใช่เกิดโดยผู้อื่นไม่ พระองค์จงวินิจฉัยนึกถึงต้นเหตุก่อน เดิมพระองค์หวังจะหาโอรส ตั้งพระทัยไว้ว่า ถ้าพระโอรสเกิดแต่พระเทวีไซร้ เราจักยกราชสมบัติให้แก่พระโอรสองค์นั้น ครั้นพระราชโอรสไม่เกิดดังพระประสงค์ พระองค์กับพระนางจันทาเทวีทรงสมาทานศีลแปด อธิษฐานขอให้ได้พระโอรส พระนางจันทาเทวีบรรทมหลับไปในราตรี ทรงพระสุบินว่า พระสุริยลอยมาตกต้องพระกายาพระนางจันทเทวี ๆ ตื่นบรรทมแล้วจึ่งทูลเล่าพระสุบินให้พระองค์ทรงฟัง พระองค์รับสั่งให้เนมิตกาจารย์พยากรณ์ ๆ ว่า พระนางจันทาเทวีจะได้พระราชโอรสอันประเสริฐเลิดในสากลทวีปดังนี้ พระองค์ยังมาหลงเชื่อว่า พระราชโอรสเป็นกาลกิณณอย่างไรได้