หน้า:ปัญญาส (๑๙) - ๒๔๗๑.pdf/61

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
48
ปัญญาสชาดก

พระเจ้าพรหมทัตต์ทรงสะดับดังนั้น เกิดความเยื่อใยในราชโอรสขึ้นมา ทรงปริเทวนายกใหญ่ ครั้นบรรเทาความโศกเสียได้ จึ่งตรัสตอบขอบใจอำมาตย์นั้นว่า แน่ะพนาย ท่านมาพูดทักท่วงขึ้นนี้ ขอบคุณของท่านนักหนา หาที่เปรียบมิได้ เราจะให้ไปรับโอรสมาให้ครองราชสมบัติในเมืองนี้ตามคำของท่าน ครั้นรุ่งเช้า พระเจ้าพรหมทัตต์รับสั่งให้เรียกอำมาตย์ราชปุโรหิตเข้ามาปรึกษาว่า จะให้เสนาบดีผู้ใหญ่ไปเมืองพาราณสีขอรับเอาราชโอรสกับอัครมเหษีมาให้ครองราชสมบัติณพรหมบุรี อำมาตย์ราชปุโรหิตทั้งปวงยินดีพร้อมกันทุกถ้วนหน้า พระราชาจึ่งให้พนักงานเอาเภรีไปตีประกาศให้ข้าทูลละอองพระบาทและราษฎรให้ทราบทั่วกันว่า เราจักให้ไปรับราชโอรสมาครองราชสมบัติณเมืองนี้ และว่า ให้พนักงานเตรียมจตุรงคเสนาสี่เหล่ากับเครื่องราชาภิเษกไว้ให้เสร็จ กับให้จัดหาเครื่องบรรณาการไปถวายพระเจ้ากรุงพาราณสี มหาชน มีอำมาตย์เป็นต้น มีความโสมนัส พากันจัดจตุรงคเสนาและจัดหาบรรณาการที่จะถวายพระราชาไว้เสร็จทุกสิ่งสรรพ์

ครั้งถึงวันกำหนดที่จะไปรับราชโอรส พระราชาจึ่งรับสั่งให้หาเนมิตกาจารย์มาคำนวณสุภฤกษ์ แล้วจึ่งรับสั่งให้มหาเสนาบดีเป็นประธานกำกับไป มหาเสนาบดีรับราชดำรัสแล้ว ก็ให้พวกพลนิกายถือบรรณาการเคลื่อนจากนครไปจนกะทั่งถึงเมืองพาราณสี จึ่งเข้าเฝ้าถวายราชบรรณาการพระเจ้าพาราณสี แล้วต่างทำปฏิสันฐารรับตอบซึ่งกันและกันตามประเพณี เมื่อเสร็จการต้อนรับกันแล้ว พระเจ้าพาราณสีรับสั่งให้หาพระโพธิสัตวมาพร้อมกับพระราชชนี จึ่งรับสั่งถามเสนาบดีว่า