ถวายพระสุวรรณสังข์ ฯ เป็นเนืองนิตย์ มหาชนมีพระราชาเป็นต้น ตั้งอยู่ในราโชวาทแล้ว ก็ปราศจากภยุปัทวันตราย และพากันทำบุญมีทานเป็นต้น เมื่อสิ้นอายุของตน ก็ได้ไปเกิดในเทวโลก ส่วนพระโพธิสัตว์ เมื่อก่อสร้างโพธิสมภารอยู่ ได้บำเพ็ญกุศลมีทานและศีลเป็นต้น สิ้นพระชนม์แล้ว ก็ไปอุบัติในเทวสถาน ด้วยประการฉะนี้
สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สมเด็จพระบรมศาสดาทรงนำธรรมเทศนานี้มาแล้ว เมื่อจะให้ภิกษุรู้แจ้งซึ่งกรรมที่พระองค์ทรงทำไว้ในชาติก่อน จึ่งตรัสว่า ดูกร ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเราตถาคตยังท่องเที่ยวอยู่ในสงสาร เกิดเป็นสุวรรณสังขราชกุมารโอรสพระเจ้าพรหมทัตต์ ได้เสวยทุกขเวทนาสาหัสด้วยอกุศล ๆ ดลบันดาลให้พระเจ้าพรหมทัตตราชบิดาเราหลงเชื่อถ้อยคำปาลกเสนาบดี ให้เอาเราใส่แพลอยคงคาเสีย ก็ด้วยอกุศลกรรมที่เราทำไว้ในชาติก่อน พระภิกษุทั้งหลายยังไม่ทราบเรื่องเบื้องบุพพกรรม จึ่งกราบทูลขอให้พระองค์ทรงตรัสอดีตนิทาน พระบรมศาสดาทรงนำเรื่องราวซึ่งภพในระวางปิดบังไว้ มีความปรากฎต่อไปนี้ว่า
อตีเต ภิกฺขเว ตถาคโต ทุคฺคตกุเล ชาโต ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ในอดีตกาลล่วงมานานแล้ว พระตถาคตเกิดเป็นทุคคตบุรุษในตระกูลทุคคต หาญาติพงศ์พันธุ์มิได้ วันหนึ่ง ทุคคตบุรุษนั้นลงไปอาบน้ำที่ท่านที เห็นรูปูเข้า เอามือล้วงไปจับปูขึ้นมาได้ จึ่ง
