พระเจ้าอยู่หัวกรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ ให้ท้าวฝ่ายหน้า ท้าวคำผง และท้าวสิง เป็นแม่ทัพใหญ่ คุมกำลังหัวเมืองฝ่ายตะวันออกไปรบจามสมมุติเซียงแก้วเขาโองมีชัยชะนะแล้ว ท้าวฝ่ายหน้าจึงตามจับได้ตัวเจ้านครจำปาศักดิ์ที่หนีกองทัพ จามสมมุติเซียงแก้วเขาโองไปพึ่งอยู่กับข่าพะนัง คุมลงไปส่งกรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ ให้ท้าวฝ่ายหน้าเป็นเจ้านครจำปาศักดิ์ ให้ท้าวสิงเป็นที่เจ้าราชวงศ์ ขึ้นมาครอบครองอยู่เมืองนครจำปาศักดิ์ แล้วเจ้านครจำปาศักดิ์ให้เจ้าราชวงศ์ไปอยู่เมืองเชียงของ
ครั้นถึงปีขาล[1] ศักราช ๑๑๔๗ เจ้านครจำปาศักดิ์จึงบอกขอรับพระราชทานให้ท้าวทิดพรมเป็นเจ้าเมือง ท้าวก่ำเป็นอุปฮาด โปรดเกล้าฯ พระราชทานนามสัญญาบัตรตั้งท้าวทิดพรมเป็นที่พระพรหมวงษา เจ้าเมือง ท้าวก่ำเป็นอุปฮาด ยกบ้านแจะละแมขึ้นเป็นเมืองอุบล เป็นข้าหลวงเดิม ผูกส่วยน้ำรัก ๒ เลขต่อเบี้ยป่าน ๒ เลขต่อขอด
ครั้นถึงปีมะโรง นพศก[2] ศักราช ๑๑๖๙ อุปฮาด (ก่ำ) ออกจากเมืองอุบล ไปตั้งอยู่บ้านโคกกงดงพะเนียงริมแม่น้ำโขง แล้ว
