หน้า:พงศาวดารอีสาน - แข้ ประทุมชาติ - ๒๔๗๒.pdf/23

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๘

ลงไปกรุงเทพฯ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนิรออกมาทอดพระเนตรรับช้างสีประหลาด แล้วทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามสัญญาบัตรเลื่อนยศช้างสีประหลาดเป็นพระพิมลฯ ช้าง ๑ เป็นพระวิสุทธฯ ช้าง ๑ แล้วโปรดพระราชทานตราความชอบให้แก่พระสุนทรฯ และโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรตั้งหมอควาญ

ต่อมาถึงณปีชวด จัตวาศก ศักราช ๑๒๑๔ พระสุนทรฯ จึงมอบเมืองนครพนมคืนให้แก่อุปฮาดและกรมการเมืองนครพนม แล้วพระสุนทรฯ จึงกราบถวายบังคมลามาอยู่เมืองยโสธรตามเดิม แล้วก็สร้างวัดขึ้นที่เมืองยโสธรอีกแห่งหนึ่ง

ครั้นถึงปีมะเส็ง นพศก ศักราช ๑๒๑๙ พระสุนทรฯ เจ้าเมืองยโสธและเมืองนครพนมถึงแก่กรรม อุปฮาด ราชวงศ์ ราชบุตร ก็เลยถึงแก่กรรมไปด้วยกัน ยังแต่หลวงศรีวรราชเฝ้าศพบิดารักษาราชการบ้านเมืองอยู่ หามีเจ้าเมือง อุปฮาด ราชวงศ์ และราชบุตร ไม่ บ้านเมืองก็ว่างเปล่าอยู่

ครั้นถึงณปีมะเมีย สัมฤทธิศก ศักราช ๑๒๒๐ พระศรีวรราช ผู้ช่วย จึงมีใบบอกขอรับพระราชทานหีบศิลาหน้าเพลิงเผาศพพระสุนทรฯ บิดา เสร็จ

ครั้นถึงปีมะแม สัปตศก ศักราช ๑๒๒๑ จึงมีตราพระราชสีห์โปรดเกล้าฯ ให้พระยายมราช แต่ยังเป็นที่พระยากำแหงสงคราม