หน้า:พงศาวดารอีสาน - แข้ ประทุมชาติ - ๒๔๗๒.pdf/25

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐

ช้างหนึ่ง ได้บอกลงไปนำถวายชื่อ เสวก ครั้นอยู่มาช้านานประมาณ ๒–๓ ปี พระสุนทรฯ ราชวงศ์ ราชบุตร พระศรีวรราช และบุตรภรรยา สร้างวัด สร้างอาราม สร้างพระพุทธรูป และสร้างพระเจดีย์ ได้ประมาณ ๒–๓ ปี ราชวงศ์กับราชบุตรถึงแก่กรรม

ครั้นปีระกา เบญจศก ศักราช ๑๒๓๕ พระสุนทรราชวงษา เจ้าเมืองยโสธร ขอรับพระราชทานให้พระศรีสุพรมเป็นที่อุปฮาด ขอท้าวบาเป็นราชบุตร ท้าวแก่เป็นที่พระศรีวรราช ผู้ช่วยราชการเมืองยโสธร พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามสัญญาบัตรตั้งพระศรีสุพหมเป็นที่อุปฮาด ตั้งท้าวบาเป็นราชบุตร ตั้งท้าวแก่เป็นที่พระศรีวรราช ขึ้นมารับราชการช่วยพระสุนทรฯ

ครั้นต่อมาถึงณปีจอ สัปตศก[1] ศักราช ๑๒๓๗ เกิดทัพอ้ายฮ่อที่ค่ายสมดี ค่ายวัดจันทน์ แขวงเมืองหนองคาย จึงมีตราโปรดเกล้าฯ ให้พระยามหาอำมาตย์ ข้าหลวง เป็นแม่ทัพขึ้นไปตีทัพอ้ายฮ่อณเมืองหนองคาย พระยามหาอำมาตย์จึงเกณฑ์เอากำลังเมืองยโสธรห้าร้อยคน พระสุนทรฯ (เหม็น) ผู้ว่าราชการเมืองยโสธร จึงแต่งให้อุปฮาด (บา) แต่ยังเป็นที่ราชบุตร ท้าว


  1. ปีจอ สัปตศก ที่ว่า ปีจอ สัปตศก ศักราช ๑๒๓๗ นั้น ถ้าเป็นจุลศักราช ๑๒๓๗ แล้ว ต้องเป็นปีกุน