ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดารอีสาน - แข้ ประทุมชาติ - ๒๔๗๒.pdf/26

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑

กันยา แต่ยังเป็นที่ท้าวสุทธิสม เป็นนายหมวดนายกองคุมเอากำลังทัพห้าร้อยคนขึ้นไปตีทัพอ้ายฮ่อพร้อมทัพพระยามหาอำมาตย์ณเมืองหนองคาย ครั้นเสร็จราชการแล้ว ต่อมาถึงปีฉลู นพศก ศักราช ๑๒๓๙ พระสุนทรฯ ถึงแก่กรรม ครั้นถึงณปีขาล สัมฤทธิศก ศักราช ๑๒๔๐ อุปฮาด (สุพรม) ราชบุตร (บา) พระศรีวรราช (แก่) บอกขอรับพระราชทานหีบศิลาหน้าเพลิงขึ้นมาเผาศพพระสุนทรฯ อุปฮาด (แข้) ราชวงศ์ (อ้น) ราชบุตร (พิม) ครั้นเสร็จแล้ว เมืองแสน เมืองจันทร์ ท้าวเพี้ยกรมการ พร้อมกันเห็นว่า อุปฮาด (สุพรม) ราชบุตร (บา) พระศรีวรราช (แก่) ท้าวกันยา บุตรอุปฮาด (แพง) ท้าวอ้น บุตรราชวงศ์ (สุตตา) เป็นคนสัตย์ซื่อมั่นคง รับราชการสนองพระเดชพระคุณโดยทางสุจริต จึงได้บอกให้อุปฮาด (สุพรม) ลงไปเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท แล้วพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรตั้งอุปฮาด (สุพรม) เป็นที่พระสุนทรฯ ราชบุตร (บา) เป็นอุปฮาด พระศรีวรราช (แก่) เป็นราชวงศ์ ท้าวกันยาเป็นราชบุตร ท้าวอ้นเป็นพระศรีวรราช ผู้ช่วยราชการ ขึ้นมารับราชการครอบครองเมืองยโสธร ในปีขาล สัมฤทธิศก ศักราช ๑๒๔๐ เวลาเมื่อพระสุนทรฯ จะลงไปรับสัญญาบัตรนั้น หลวงจุมพลภักดี นายกอง บุตรพระประทุมฯ ซึ่งพระสุนทรฯ (เหม็น) ตั้งให้เป็นกรมการ มีความทะเลาะ