หน้า:พงศาวดารอีสาน - แข้ ประทุมชาติ - ๒๔๗๒.pdf/7

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

พระวอ ไปเป็นห้าม ทางพระตา พระวอ ไม่ยอมให้บุตรหลานเป็นห้าม ข้างเจ้าเมืองเวียงจันทนบุรีจึงจัดเอากำลังมาจับได้ตัวพระตาไปฆ่า แล้วท้าวพระวอ ท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ ท้าวคำผง และท้าวมุม จึงพาพวกพันธุ์พี่น้องอพยพหนีจะไปนครจำปาศักดิ์ ครั้นมาถึงดงสิงห์โคก สิงห์ท่า ท้าวมุม บุตรหลานพระวอ จึงพาครัวหนึ่งพักอยู่ดงสิงห์โคก สิงห์ท่า ท้าวมุมเป็นคนครอบครองบ้านสิงห์โคก สิงห์ท่า ท้าวพระวอ ท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ ท้าวคำผง ท้าวทิดพรหม ไปตั้งอยู่บ้านดู่ บ้านแก เจ้าเมืองเวียงจันทนบุรีจึงแต่งให้เพี้ยสุโภและอรรคฮาต (หำทอง) เอาไพร่พลลงไปขอเอาครัวพระตา พระวอ ท้าวคำผง บ้านดู่ บ้านแก ริมห้วงพรึง แขวงเมืองนครจำปาศักดิ์ จึงบอกให้เพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) ว่า ให้ไปเกลี้ยกล่อมเล้าโลมเอาเทอญ ข้างเพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) ว่า ได้คำสั่งของเจ้านครจำปาศักดิ์แล้ว ก็ทำตัวมีอำนาจออกมาว่า จะจับผูกมัดเอา ท้าวพระวอ และท้าวฝ่ายหน้า บ้านดู่ บ้านแก ไม่ยอมกลับคืนไปเมืองเวียงจันทนบุรี กับเพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) ข้างเพี้ยสุโภและอรรคฮาต (หำทอง) ก็เลยโกรธขึ้งขึ้นว่า จะจับเอาตัวพระวอ และท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ แต่พระวอ ท้าวฝ่ายหน้า และท้าวก่ำ ไม่ยอมให้จับ ก็เลยเกิดความวิวาทกันที่บ้านดู่ บ้านแก ข้างพระวอ ท้าวฝ่ายหน้า และท้าวก่ำ จึงแต่งให้ท้าวคำผงไปขอ