ครั้งหนึ่ง พระเจ้าแผ่นดินหงษาวดีแพ้พระเจ้าอังวะ พาพวกพลเสนาหนีไป พระราชสมบัติก็พินาศไป มีความทุกข์โทมนัสในพระไทยมาก ทั้งพลัดพรากจากพระราชโอรสและพระมเหษี ได้ความลำบากจนสวรรคต
ครั้งหนึ่ง พระเจ้าอังวะปราชัยพ่ายแพ้พระเจ้าหงษาวดี ยกพวกพลนิกายหนีไป เสียพระราชสมบัติ มีความทุกข์ พลัดพรากจากพระราชโอรสและพระมเหษี จนถึงสิ้นพระชนม์อย่างเดียวกัน ในครั้งที่สามครั้งที่สี่ กระษัตรทั้งหลายเหล่านั้นทำสงครามแก่กันและกัน บางคราวได้ชัยชนะบ้าง บางครั้งแพ้บ้าง ย่อมทำพระนครคามนิคมและประเทศต่าง ๆ ให้พินาศไป และทำพระพุทธวจนะ คือ พระไตรปิฎก ให้พินาศไปด้วยเหตุต่าง ๆ
๖ ครั้งนั้น สงครามเปนอันมากเปนมหาภัยน่าพิลึกพึงกลัวก็เกิดมีขึ้นในประเทศต่าง ๆ เพราะอกุศลกรรมของสัตวทั้งหลาย มนุษย์ทั้งหลายมีความพินาศมาก มีความอดหยากลำบากมาก ทั้งพลัดพรากจากกัน มนุษย์บางพวกก็ละทิ้งมารดาบิดาบุตรภรรยาญาติสาโลหิตแล้วก็หนีไปทิศานุทิศ มนุษย์บางพวกที่คนเปนข้าศึกและพวกโจรเห็นแล้วก็ไล่ติดตามจับตัวได้ประหารเฆี่ยนตีแย่งชิงเอาทรัพย์แล้วก็ฆ่าเสียบ้าง เบียดเบียนทำให้ย่อยยับบ้าง มนุษย์เหล่าข้าศึกจับได้ข่มขี่ใช้สอยเปนทาสกรรมกร
