มหาบุญญาธิการมหาบริวารยศเสวยสุขสมบัติอยู่ในกรุงศรีอยุธยานั้น
๒๖ ในปีกุญนั้น พระราชาองค์หนึ่งได้ผ่านราชสมบัติในพระนครหงษาวดี ยกพลสุรโยธาใหญ่เปนกระบวนจตุรงคเสนามา มีพระราชประสงค์จะแย่งชิงเอากรุงศรีอยุธยาซึ่งเปนเมืองอันบริบูรณ์ จึ่งเข้ารบพุ่งซึ่งกันและกัน ก็ไม่ได้กรุงศรีอยุธยานั้นดังพระไทยประสงค์ จึ่งขอเสวตรกุญชร ๔ ช้าง กับพระราชโอรสองค์หนึ่ง ครั้นพระเธียรราชาให้แล้ว พระเจ้าหงษาวดีก็พาช้างกับพระราชโอรสของพระเธียรราชากลับไปสู่เมืองหงษาวดีของพระองค์
๒๗ ฝ่ายพระเธียรราชานั้น พระองค์เสวยราชสมบัติอยู่ ๑๖ ปี ทรงพระอุสสาหะทำการบุญการกุศลเปนอันมาก ความที่พระองค์พลัดพรากจากเสวตรคชสาร ๔ ช้าง ก็กระสันเสียพระไทย จึ่งมอบเวนราชสมบัติให้พระราชโอรสของพระองค์พระนามว่า พระมหามหินท์ ส่วนพระองค์ก็ออกทรงบรรพชาในพระพุทธสาสนา
๒๘ ฝ่ายพระมหามหินทราชานั้นครองราชสมบัติได้ ๗ ปี พระเจ้าหงษาวดีผู้เปนปัจจามิตรยกพลมารบแย่งชิงเอาพระนครศรีอยุธยาได้ จึ่งตั้งพระมหาธรรมราชาผู้เปนเจ้าเมืองพิษณุโลกผู้มีความภักดีอ่อนน้อมต่อพระองค์ให้ครองกรุงศรีอยุธยานั้น แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับไปยังเมืองหงษาวดีของพระองค์
