พระนคร เปนอันสาบสูญพินาศไป มหาโยธานั้นสั่งให้กวาดครอบครัวมหาชนและครอบครัวราชวงษานุวงษ์ และให้เก็บรวบรวมทรัพย์สมบัติเปนอันมาก เสร็จแล้วสั่งให้เผาพระนครและปราสาททั้ง ๓ องค์ แลให้เผาอารามและวิหารเสียให้หมดด้วย และสั่งให้ทำลายกำแพงเมืองและบรรดาเข้าของที่มีอยู่ในกรุงศรีอยุธยามีพระไตรปิฎก คือ ธรรมวินัย เปนต้น สั่งให้ทำลายเสียแล้วก็กลับมายังพระนครแห่งตน จึ่งนำทรัพย์เปนอันมาก กับทั้งมหาชนมีราชตระกูลเปนต้น และอาวุธน้อยใหญ่ ถวายพระเจ้าอังวะผู้เปนเจ้านายของตน ในกาลครั้งนั้น ชาวเมืองอริมัททนะ คือ เมืองอังวะ เปนผู้มั่งมีเงินทองแก้วแหวนเปนอันมาก
๖๓ ในกรุงศรีอยุธยานั้น เมื่อพม่าข้าศึกมาทำให้วินาศไปด้วยเหตุต่าง ๆ ดังนี้ พระเจ้ากรุงศรีอยุธยาก็หนีออกจากพระนครไปเร้นซ่อนอยู่ในราวป่า อดอาหารทุพลภาพ พม่าข้าศึกจับได้ ก็พอสิ้นพระชนม์
๖๔ ในกาลคราวนั้น มนุษยนิกรทั้งหลายในกรุงศรีอยุธยามีความโศกปริเทวทุกข์โทมนัสคับแค้นใจมาก ทั้งมีความหิวอดหยากจนมีกำลังทุพลภาพมาก บางเหล่าก็พลัดพรากจากญาติและมิตรบุตรภรรยามารดาบิดา ต่างคนต่างวินาศจากเครื่องอุปโภคบริโภคธนธัญหิรัญสุวรรณรัตน์ เปนคนอนาถาทุคคตะกำพร้าดังคนจัณฑาล ไม่มีอาหารจะบริโภค และปราศจากเครื่อง
