บุนนาค ได้คัดเนื้อความมาให้เมื่อข้าพเจ้าจะแต่งคำนำนี้ อ่านตรวจดู เห็นการที่สืบสวนสืบขึ้นไปได้มากอยู่ แต่เมื่อพิเคราะหฺเทียบด้วยเวลา เห็นว่า จะคลาศเคลื่อนอยู่บ้าง ข้าพเจ้าจะเก็บเนื้อความแลลงเวลาตามที่ข้าพเจ้าเห็นว่าถูกต้องลงในคำนำนี้ โดยเชื่อว่า จะชอบด้วยความประสงค์ของท่านเลื่อม
สกูลฝ่ายบิดาของท่านเลื่อม ฝ่ายชาย ต้นเดิมเปนชาวเมืองมัทราษฎ์ มาตั้งภูมิลำเนาค้าขายอยู่ที่เมืองถลางราวเมื่อครั้งกรุงธนบุรี ได้รับราชการในผู้ว่าราชการเมือง ช่วยในกิจการที่เกี่ยวข้องกับแขกชาวต่างประเทศ จึงได้เปนกรมการตำแหน่งที่หลวงล่าม ได้หญิงชาวเมืองถลางเปนภรรยา มีบุตรชายชื่อ นายเจิม แขกเรียกว่า เจ๊ะมะ เมื่อราวในรัชกาลที่ ๑ นายเจิมได้เปนที่หลวงล่ามแทนบิดา แลได้หญิงในวงษ์ญาติของท้าวเทพกระสัตรี ชื่อ แสง เปนภรรยา ในประวัติจดว่า นายเจิมคนนี้ ต่อมา ได้เปนที่พระถลาง พิเคราะห์ดูตามเหตุการณ์ในพระราชพงษาวดาร น่าจะเปนเมื่อต้นรัชกาลที่ ๑ ด้วยเมื่อปีมเสง เอกศก พ.ศ. ๒๓๕๒ ปีพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาไลยเสด็จผ่านพิภพนั้น พม่าลงมาตีได้เมืองถลาง กองทัพรุดออกไปช่วยไม่ทัน เมื่อรบพุ่งขับไล่พม่าแตกหนีไปแล้ว ครั้งนั้น รวบรวมครอบครัวเมืองถลางที่พม่ากวาดต้อนไปไม่ได้มาตั้งที่กะเราภูงาที่เปนเมืองพังงาบัดนี้ ที่เมืองถลางเติมเปนแต่อย่างอำเภอ
