อยู่คราว ๑ หลวงล่าม เจิม เห็นจะได้เปนพระถลางในตอนนี้ ด้วยเปนคนพื้นเมือง ให้ควบคุมผู้คนซึ่งยังเหลืออยู่ในเกาะถลาง เมืองถลางพึ่งกลับตั้งขึ้นเปนเมืองใหญ่เมื่อในปลายรัชกาลที่ ๒ หรือต้นรัชกาลที่ ๓
พระถลาง (เจิม) มีบุตรชายคนหนึ่ง ชื่อ นายแก้ว ได้บวชเรียนแลศึกษามาเปนไทย ผู้ว่าราชการเมืองพังงาขอมาเลี้ยงเปนบุตรบุญธรรม ครั้นโตขึ้น ได้ลูกสาวหลวงเมืองเมืองพังงา ชื่อ แจ่ม เปนภรรยา แลรับราชการเปนกรมการ แต่จะเปนตำแหน่งใดมาก่อนหาทราบไม่ ปรากฎแต่ว่า เมื่อในรัชกาลที่ ๓ ได้เปนที่พระภูเก็จ เห็นจะเปนเมื่อกลับตึ้งเมืองถลางเปนเมืองใหญ่ เมืองภูเก็จเวลานั้นเปนเมืองขึ้นเมืองถลาง พระภูเก็จ (แก้ว) นี้เปนคนแรกที่มาตั้งเปิดการค้าขายที่เมืองภูเก็จในชั้นหลัง พระภูเก็จ (แก้ว) มีบุตรธิดาหลายคน จะกล่าวถึงแต่บุตรภรรยาหลวงคน ๑ ชื่อ ทัด เกิดเมื่อปีวอก ฉศก พ.ศ. ๒๓๖๗ รับราชการเปนกรมการมาแต่ในรัชกาลที่ ๓ เปนที่หลวงพิทักษ์ทวีป ในรัชกาลที่ ๔ ได้เปนที่พระภูเก็จต่อบิดา
ครั้นต่อมา พระภูเก็จ (ทัด) ได้ทุนของบิดาเที่ยวหาแร่พบที่ตำบลทุ่งคา จึงตั้งทำเหมือง ที่นั้นเปนที่แร่อุดม ไม่ช้านานเท่าไร การก็เจริญจนเกิดเปนบ้านเปนเมือง คือ เมืองภูเก็จทุก
