ท้าวพระยาในชมพูทวีป คือ ไทย แลลาว มอญ จีน พม่า ลังกา พราหมณ์เทศเพศต่าง พระองค์เจ้าให้ทำหนังสือไทยเฉียง มอญ พม่า ไทย แลขอมเฉียงขอมมีมาแต่นั้น
๏ พระยาร่วงมีพระราชโองการตรัสแก่เจ้าฤทธิกุมารว่า พระยากรุงจีนเหตุใดจึงมิมาช่วยลบศักราช มาเราพี่น้องจะไปเอาพระยากรุงจีนมาเป็นข้าเราให้ได้ ครั้นพระยาทั้งสองพี่น้องคิดด้วยกันแล้ว จึงบังคับอำมาตย์ทั้งหลายให้แต่งเรือลำหนึ่งยาว ๘ วา ปากกว้าง ๔ ศอก ครั้นได้ฤกษ์วันอาทิตย์ เสด็จออกไปด้วยกำลังน้ำ แลอันเป็นชาติแห่งนางช้างวลาหกเทวบุตร แลนอกนั้นเทวบุตรไปด้วย พระองค์ทั้งสองมีแต่พระขรรค์ธนูศิลป์ ทั้งพระภูมิ์แลพระพายเจ้าก็พัดพาไป แลนางเมขลาเจ้าสมุทรก็ยินดีรักษามิให้เป็นอันตราย แลไปได้เดือนหนึ่งจึงถึงกรุงจีน แลวันเมื่อไปถึงนั้น บังเกิดเป็นอัศจรรย์ให้เป็นหมอกตกมิให้เห็นพระจันทร์พระอาทิตย์ แลจีนทั้งหลายให้ขนลุกหนังหัวพองทั้งเมือง สะท้านสะเทือนหวั่นไหวนักหนา แลพระยากรุงจีนจึงให้หาเสนาอำมาตย์มาชุมนุมในท้องพระโรงแลพิพากษาด้วยกัน แล้วจึงใช้ให้ขุนแก้วการจีนพิจารณาดูให้ท้องมหาสมุทร แลขุนแก้วการจีนไปข้างใต้ข้างเหนือ มิได้เห็นสำเภาลำหนึ่งในท้องทะเลมิได้ แลเห็นแต่เรือน้อยลำหนึ่งมีไทย ๒ คนขี่ลอยมา แลขุนแก้วการจีนได้เห็นแล้วจึงกลับไปทูลพระเจ้ากรุงจีน ๆ ก็รู้ในพระทัยแห่งพระองค์ ด้วยมีพระพุทธทำนายไว้แต่ก่อนอยู่ในเมืองแห่งกูว่า มีไทย ๒ คนพี่น้องจะข้ามทะเลมาแสวงหาเมีย แลชายผู้หนึ่งจะเป็นเจ้าแก่ชาวชมพูทวีป แลจะลบศักราชพระพุทธเจ้า แล้วแลมาถึงกูนี้เที่ยงแท้แล้ว ครั้นพระยากรุงจีนรู้ใน
