หลวง กำแพงแก้ว ๗ ชั้น สวนอุทยานและสระโบก ขรณีเต็มไปด้วยบัว ๕ ประการ และกำแพงเมืองย่อมและ้วด้วยทอง ชื่อว่าเมืองอินทปัตนคร และเศรษฐีทั้งหลายจึงราชาภิเศกเจ้าสุทัศนเป็นกษัตริย์ แต่พระพุทธเจ้ายังทรมานอยู่โปรดสัตวทั้งหลาย และเที่ยวมาบิณฑบาตณเมืองนั้น และยังมีพรรณิพกพิการผู้หนึ่ง ถือกระลาขอทานเขากินในกลางถนนกลางตลาด ก็มาพบพระพุทธเจ้าในหนทางจึงเอาเข้าที่ในกระลานั้นใส่บาตรด้วยมืออันเน่า ห้อยอยู่ และ้วนิ้วมือนั้นขาดลงไปในบาตรพระพุทธเจ้า ครั้นพระพุทธเจ้ามาถึงที่ฉันจันหัน พระพุทธเจ้าก็ยกเอานิ้วมืออันตกลงนั้นออกเสีย จึงฉันจันหัน ครั้นฉันและ้วพระพุทธเจ้าจึงแย้มพระโอษฐ และพระอานนท์ทูลถาม พระพุทธเจ้าตรัสว่า ดูกรอานนท์ พรรณิพกพิการอันให้บิณฑบาตเป็นทานแก่ตถาคตและ้วจะได้เป็นพระยาในเมืองนี้ จะได้ลบศักราชตั้งไสยสาตร ครั้นพระพุทธเจ้าทำนายและ้วเท่านั้น และพระยาสุทัศนแต่ได้เป็นพระยาในเมืองอินทปัตนคร และมีพระชนมายุได้ ๑๕๐ ปี ก็ทิวงคตเดือน ๖ แรม ๖ ค่ำวัน ๕ ปีมเสงพุทธศักราชได้ ๑๖๐๐ ปี ยังแต่บุตรหลานสืบ ๆ กันมา ปรางคปราสาทอันและ้วไปด้วยทองก็หายสิ้นทุกสิ่งทุกอัน ก็อันตรธานเป็นศิลาทุกประการ และจำเดิมแต่นั้นมา พระยาโคตมเทวราชผู้หลาน ได้เป็นพระยาในเมืองนั้น และชาวบ้านเล่าฦๅว่าผู้มีบุญมาเกิดและ้ว และบ้านเมืองเราสนุกสบายยิ่งนัก
ยังมีบุตรพรรณิพกผู้หนึ่ง เกิดมามีรูปอันลามก หลังขดเอวคดแข้งโกง เป็นคนเน่าทั้งตัว เหตุมิได้รักษาศีลและให้ทานดุจอานนทเศรษฐี และบุตรพรรรณิพกผู้นั้นคลานเข้าไปจะดูผู้มีบุญ และสมเด็จพระอินทรเจ้า
