แลลาวซึ่งต้อนลงมานั้นให้ส่งไปไว้เมืองพัทลุง เมืองสงขลา เมืองนคร เมืองจันตะบูร แล้วเสด็จออกทรงศีลยังพระที่นั่งมังคลาภิเษก เพลา ๑๐ ทุ่ม ทอดพระเนตรไปโดยฝ่ายทิศบูรพ เห็นพระสาริริกบรมธาตุเสด็จปาฏิหาริย์ เรียกปลัดวังให้เอาพระราชยานทรงเสด็จออกไป ให้ตรุย[1] ปักขึ้นไว้ สถาปนาพระมหาธาตุนั้นสูง ๑๙ วา ยอดนภศูลสูง ๓ วา ให้ชื่อ วัดมหาธาตุ แล้วให้ทำพระราชพิทธีประเวศน์พระนครแลเฉลิมพระราชมนเทียร
ขณะนั้น พญากัมพูชายกเข้ามาถึงเมืองชลบุรี กวาดครัวอพยพหญิงชายในเมืองชลบุรีแลเมืองจันตะบูรคนประมาณ ๖–๗ พันกลับไปเมืองกัมพูชาธิบดี พระบาทสมเด็จพระพุทธิเจ้าอยู่หัวให้พญาไชยณรงค์เปนทัพหน้ายกไปถึงตะพานแยก ชาวกัมพูชาออกมาตีทัพพญาไชยณรงค์ ได้รบพุ่งกันเป็นสามารถ พญากัมพูชาก็แตกฉาน พระเจ้าอยู่หัวให้ตั้งค่ายประจันทัพอยู่ ๓ วัน พระเจ้าอยู่หัวยกเข้าตีแตกฉาน เข้าเมืองได้ พญากัมพูชาลงเรือหนี พระเจ้าอยู่หัวลงจากช้าง ให้ยิงปืนนกสับลงไปต้องหม้อดินเป็นเพลิงลุกขึ้น พญากัมพูชาหนีรอด จับได้พญาอุปราชลูกพญากัมพูชา ให้พญาไชยณรงค์อยู่รั้งเมืองกัมพูชา ไว้ ๕ พัน[2] พระเจ้าอยู่หัวเสด็จคืนพระนครศรีอยุธยา
ครั้นอยู่มา ญวนยกมารบ ถ้ามาน้อย ชาวกัมพูชาเปนใจรบ ถ้ามามาก ก็เรรวนไป พญาไชยณรงค์บอกหนังสือมากราบทูล สมเด็จพระ
