สักราช 740 ปีมะเมีย สัมริทธิสก, ไปเอาเมืองชากังราวเล่า, ครั้งนั้น มหาธัมราชาออกมาถวายบังคม.
สักราช 742 ปีวอก โทสก, สเด็ดไปเอาเมืองเชียงไหม่, และไห้เข้าปล้นเมืองนครลำปางมิได้, จึ่งแต่งหนังสือไห้เข้าไป. หมื่นนครไห้เจ้าเมืองนครลำปางออกมาถวายบังคม, แล้วทัพหลวงสเด็ดกลับคืนพระนคร.
และสมเด็ดพระราเมสวร
สักราช 744 ปีจอ จัตวาสก, สมเด็ดพระบรมราชาธิราชเจ้าสเด็ดสวรรคต หยู่ไนราชสมบัติ 13 ปี, จึ่งเจ้าท้องลั่น ราชกุมาร ขึ้นครองราชสมบัติได้เจ็ดวัน สมเด็ดพระราเมสวรสเด็ดลงมาแต่เมืองลพบุรี, เข้าไนพระราชวัง กุมเอาตัวเจ้าท้องลั่นได้ ไห้พิคาตเสียนะวัดโคกพระยา.
สักราช 745 ปีชวด ฉสก, พระราเมสวรไห้เลียบพลไว้ยกขึ้นไปเมืองเชียงไหม่, ตั้งค่ายหลวงไกล้คูเมือง ๑๕๐ เส้น, ไห้นายทัพนายกองตั้งค่ายล้อมและแต่งการปล้นเอาจงได้. ฝ่ายเจ้าหน้าที่ยิงปืนไหย่ออกมาถูกกำแพงเมืองพังประมาณห้าวา, พระเจ้าเชียงไหม่ขึ้นยืนถือพัชนีหยู่บนเชิงเทิน ไห้ทหานเอาหนังสือแขวนลูกธนูยิงลงมา. ไนหนังสือนั้นว่า ขอพระราชทานไห้งดสักเจ็ดวัน, จะนำเครื่องพระราชบรรนาการออกไปจำเรินพระราชไมตรี. พระเจ้าหยู่หัวจึ่งปรึกสาด้วยมุขมนตรีว่า พระเจ้าเชียงไหม่ไห้มีหนังสือออกมาดังนี้ ควนจะให้งดไว้หรือประการได. มุขมนตรีนายทัพนายกองปรึกสาวา เกลือกพระเจ้าเชียงไหม่
