 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
สมบัติสิบหกปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งสมเด็จพระอินทราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ, แล้วตั้งพระเจ้าลูกเธอพระบรมราชาเปนพระมหาอุปราช
ลุศักราช ๘๑๕ ปีรกา เบ็ญจศก, ได้ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง.
แผ่นดินสมเด็จพระรามาธิบดี
ลุศักราช ๘๓๒ ปีขาล โทศก, สมเด็จพระอินทราชาเสด็จสวรรคต, อยู่ในราชสมบัติยี่สิบสองปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งพระบรมราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ, ถวายพระนาม สมเด็จพระรามาธิบดี เปนที่สอง, ล่วงมาสามปี, ถึงศักราช ๘๓๕ ปีมเสง เบ็ญจศก จึ่งได้ราชาภิเศก.
ลุศักราช ๘๔๑ ปีกุน เอกศก, สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงหล่อพระพุทธรูปยืนใหญ่องค์หนึ่ง, แต่พระบาทจนถึงยอดพระรัศมีสูงได้แปดวา, พระภักตร์นั้นยาวได้สี่ศอก, โดยกว้างได้สามศอก พระอุระกว้างสิบเอ็ดศอก. แลทองสำฤทธิ์หล่อพระพุทธเจ้านั้นหนักห้าหมื่นสามพันชั่ง. ทองคำหุ้มทั้งพระองค์หนักสองร้อยแปตสิบหกชั่ง. ข้างน่านั้นทองเนื้อเจ็ดน้ำสองขา. ข้างหลังนั้นทองเนื้อหกน้ำสองขา. สำเร็จแล้วถวายพระนาม พระศรีสรรเพ็ช, ประดิษฐานไว้ในพระวิหารหลวง วัดพระศรีสรรเพ็ชดาราม.
ลุศักราช ๘๖๘ ปีขาล อัฐศก, ครั้งนั้น เข้าแพง เกวียนหนึ่งซื้อขายกันเปนเงินชั่งเก้าบาทสลึง ในปีนั้น ประดิษฐานสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระอาทิตยวงษ์, ไว้ในที่พระมหาอุปราช, ให้ขึ้นไปครองเมืองพระพิศณุโลกย์.
