 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
แผ่นดินสมเด็จพระบรมราชามหาพุทธางกูร
ลุศักราช ๘๗๑ ปีมเสง เอกศก, สมเด็จพระรามาธิบดีเสด็จสวรรคต, อยู่ในราชสมบัติยังมิได้ราชาภิเศกสามปี, ราชาภิเศกแล้ว ๓๗ ปี รวมเปนสี่สิบปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. จึ่งพระอาทิตยวงษ์ราชบุตรขึ้นเสวยราชสมบัติ, ถวายพระนาม สมเด็จพระบรมราชามหาพุทธกางกูร. แผ่นดินพระรัษฎาธิราชกุมาร.
ลุศักราช ๘๗๕ ปีระกา เบ็ญจศก, สมเด็จพระบรมราชามหาพุทธางกูรทรงพระประชวรทรพิษเสด็จสวรรคต, อยู่ในราชสมบัติได้ห้าปี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ. เสนาบดีจึ่งอัญเชิญพระรัษฎาธิราชกุมาร, พระราชบุตรยังทรงพระเยาว์ พระชนม์ได้ห้าพรรษา, ขึ้นเสวยราชสมบัติได้ห้าเดือน. แผ่นดินพระไชยราชาธิราช
ลุศักราช ๘๗๖ ปีจอ ฉอศก, พระไชยราชาธิราชเปนเชื้อพระวงษสมเด็จพระรามาธิบดี, คิดประทุษฐร้ายจับพระรัษฎาธิราชกุมารสำเร็จโทษเสีย. แล้วขึ้นเสวยราชสมบัติ.
ลุศักราช ๘๘๗ ปีรกา สัปตศก, พระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปตีเมืองเชียงใหม่ เข้าปล้นเอาเมืองไม่ได้, เสด็จกลับคืนพระนคร, ครั้นณะวันพุฒ เดือนสาม ขึ้นสี่ค่ำ ในปีรกานั้น, เกิดเพลิงไหม้ในพระนคร, แต่ท่ากลาโหมไปถึงท้ายท่อตลาดยอด, ลมหอบเอาลูกเพลิงไปตกลงตแลงแกง, ไหม้ลามลงไปป่าตองโรงครามฉะไกร สามวันจึ่งดับ, มีบาญชีเรือนศาลากุฎีวิหารไหม้ถึงแสนกับห้าสิบหลัง.
